Veda

Uçsuz bucaksız bu karanlığın 
Ortasında kaldım sevgilim 
Sürgünüm bu yerde şimdi.
Bu ıssızlıkta
Dipsiz bir kuyu gibiyim artık 
Terkedilmiş, tek.
Ne atsan içime kayboluyor
Kendimi bulamıyorum…

Oysa
Söylenmemiş sözcüklerim vardı daha
Cebime sıkıştırdığım
Okunmamış
Tam da dökülecekken dudaklarımdan
Yitip gitmelerin…
Artık sessizce heceliyorum  kendime
Hepsini bir bir,
Durmadan,
Her gece…

Işıl DENİZ