Atatürkçülük Gündemine Dair Birkaç Söz

Atatürkçülük tartışmasıdır almış başını gidiyor.  Atatürk’ün ciddi pazarlama markası olarak birilerinin kullanmayı bırakmasının vakti gelmedi mi?

Atatürk ilkelerinden hemen hemen tamamı ihlal edilmiş, tüm ilkeleri kapitalizme emperyalist güçlerin istekleri doğrultusunda feda edilmiş, aradan yüz yıl geçtiği halde ortaya yeni bir şey özgün, sürdürülebilir geçerli bir düşünce ortaya koyamamış Türk Milleti tarihin akışının 1938’den sonra kesintiye uğradığını bilebiliyoruz.

Hareketleri ile davranışları ile bir sistemi temsil etmeyenler o düşünce şekline bırakın taraftar toplamayı o düşünce sistemi ne kadar doğru olursa olsun sistematik olarak o düşünce sisteminin ölümüne neden olurlar. Tıpkı son Hak Din İslam Dini temsil eden, temsil ettiği düşünülen devletlerin aslında iddia ettikleri düşünce sistemine nefretten başka bir duygu uyandırmadıkları gibi, bir hırsızın, bir katilin, bir celladın savunduğu fikir ne olursa olsun insanlar o fikirden önce o resme odaklanıyor ve gerisini ne görmek ne duymak istiyorlar. Çinli filozoflardan biri: “Bin kitaptan bir resim daha etkilidir” der. Kafa kesen sözde Müslüman görüntüsünü televizyonlarda izleyen tarafsız bir insan dahi bir anda söz konusu fikre düşman hale gelir.

Atatürk ortak değerimizdir. Hataları vardır veya yoktur. Kimilerine göre vardır; o zaman daha iyisini yapmak lazım. Buyurunuz. Yapınız.  Kimilerince de hatasızdır. O zaman onun fikirlerini sadece yaptığı birkaç özelliğini taklit ederek Atatürkçü olunacağı ise gülünçtür.

Bir fikri savunduklarını söyleyenler; o fikirle oluşturdukları tezat ölçüsünde karşı akımları güçlendirirler. Bu aslında söz konusu fikre karşıda olanların dahi vurmayacakları güçte bir darbedir. Bu açıdan bakıldığında da bir fikir öncelikle savunucularınca yıkılır. 28 Şubat sürecinde Atatürkçülük bazı kesimlerde tehdit unsuru ve tehdit aracıydı. Misal Atatürk portrelerini alarak resmi kurumlara uğrayan kişiler illaki resimleri o ziyaret edilen kurumlara yüksek fiyattan satmadan çıkmazlardı. Tehdit ve sindirme araçları günden güne değişse de değişmeyen tek gerçek; insanların özündeki düşünceleriyle saygı çerçevesinde kalmak şartıyla uğraşmak istemeyen insanlara bu kadar zulüm olur mu?

Atatürk Türkiye Cumhuriyeti için elbette en önemli değerlerden biridir. Ancak tüm ilkelerini es geçip, yap dediklerinin tamamına sırt dönüp sözde savunuculuk olmaz. Binlerce kitap okuyan bir deha, dünya meseleleri ve dünya tarihine karşı son derece duyarlı bir lider sözde saygıdan çok daha fazlasını hak eder. Bu eleştirilemez manasında değildir elbette. Ancak neticede Atatürk zamanının dünyası ile günümüz şartları çok farklı olduğunu, ulaşılabilecek kaynakların fazlalığı göz önünde bulundurulmak şartıyla.

Bir elbiseyi herkes giyebilir,  kimisinin üzerinde değer kazanan, temizliği, bakımlı haliyle pırıl pırıl parlayan elbise değer kazanır ve herkes tarafından sahip olunmak istenen bir elbiseye dönüşür. Aksi durumda ise dünyanın en pahalı elbisesi dahi olsa bakımsız, kirli pasaklı bir elbise bırakın dikkat çekmeyi nefret dahi uyandırabilir. Fikirler taşınan kişilerce yüceltilir, pazarlandığında ise meta olur, amaca hizmet eden araç olur. Atatürkçülük hiç kimsenin uhdesine alamayacağı kadar büyük bir değerdir.