Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Haziran '17

 
Kategori
Okul Öncesi
 

BALONLARIMI VURMASINLAR

BALONLARIMI VURMASINLAR
 

HAYALLERİMİ VURMASINLAR


Ben 10 yaşında bir çocuğum. Hayal kurmayı ve kurduğum hayallerdeki karakterleri yaşatmayı çok severim. Bu gördüğünüz kişiler;annem,babam ve kardeşim. Biz çok mutlu bir aileyiz. Babam her akşam bana ve kardeşime masallar anlatır. Hiç bıkmadan hayaller kurarız geleceğe dair.

Bazen babam annemi de yanına çağırır: Hanım gel haydi balkabağı arabamıza atla dünyayı gezeceğiz der ve hep birlikte dünyayı turlarız. Bu dünyada o kadar çok arkadaşım var ki çoğu zaman onlara zaman ayıramamaktan şikayet ederler. Kardeşim 3'e gider bense 5'e giderim. Okulda başarılı öğrencileriz.Babam ve annem bizimle hep gurur duyar.

Bugun günlerden cuma ve yarın okul tatil. Acaba bugün ne sürpriz yapacak babam bize demeye kalmadan duydum ki misafirimiz varmış. Annemin anlattığına göre patronun oğlu,ben yaşlarında akıllı bir çocukmuş. Aklımda ondan önce babamın bize anlatacağı masal dönüp duruyordu. Vakit nedense geçmek bilmiyordu. En azından ödevlerimi yapayım babam geldiğinde masalımıza ara vermeyeyim diye düşünürken o da ne zil çaldı.

Ama babamın gelmesine daha vardı. Kapıya doğru yöneldim gelen babamdı yanında ise annemin bahsetmiş olduğu çocuk vardı. Hoş geldin baba. Bugün biraz erkencisin sanırım. Evet oğlum toplantımız iptal edildi bu yüzden erken geldim. Unutuyordum bu Can patronun oğlu hafta sonunu bizimle geçirecek. Hoş geldin Can ben Ahmet bu da kardeşim Zeynep daha sözümü bitirmeden içeriye girdi.

İçimden çok şey söylemek geçiyordu ama o misafirdi. İçeriye geçtik annem sofrayı çoktan kurmuş bizi sofraya davet etmişti. Bizde alışkanlıktır ilk büyükler oturur sofraya ama Can büyüklerden önce oturmuştu. Tam bir şey söyleyecekken annem susturdu beni...

Sofrada yemek yerken ailemle sohbet etmeyi severdim ama Can bu durumdan rahatsız olmuş olacak ki yemekten sonra konuşsanız olmaz mı dedi?  Annem bir şeyler söyleyeceğimi düşündüğünden elimi tutmuştu ama ben bugün susacaktım. Çünkü bugün hafta sonuydu ve babam bize yeni aldığı masalları okuyacaktı. Yemekler yendi ve salonda bir sessizlik.

Can,ben masal dinlemek istemiyorum,onlar saçma şeyler,babam böyle saçmalıklarla uğraşacağına git ders çalış der bence çok haklı. Babam onun anlayacağı dilden anlatmaya çalıştıysa da olmadı. Babam da çok ısrar etmedi  bu duruma. Ben ve Zeynep babamın kollarının arasına girip heyecanla masalı dinliyorduk.

Masalın ortalarına doğru Can'ı uyku tutmadığından o da aramıza katıldı. Masal çok heyecanlıydı. Bir yandan da Can'a gözucuyla bakıyordum acaba o da dinliyor mu diye. Evet gerçekten şaşkındım babamı soluksuz dinliyordu. Babam sesini yükselttikçe nefes alışlarıda artıyordu Can'ın Babam tam balonlar kısmına gelmişti ki saatine bakıp 'ooo çok geç olmuş çocuklar kalanını yarın okurum' dedi.

O sıra Can ama Birol abi balonlar uçtu mu çok merak ettim  biraz daha okusan. Babam 'balonlar şu dakikalarda çoktan uçtu bile'dedi. Haydi uyku vakti. İşte o an anladım ki babam bu hikayeyi bilerek seçmişti ve balonlar Can için çoktan havalanmıştı...

 
Toplam blog
: 2
: 81
Kayıt tarihi
: 21.06.17
 
 

Hayatın çemberinden bir an önce sıyrılmak isteyen genç bir muallime... ..