- Kategori
- Şiir
Ben bir yalan uydurdum anne
Ben yanmayım kim yansın anne
İnanamadım kabullenemedim
Aklım acıyo, canım acıyo
Ruhum acıyo, düşlerim acıyo
Hayallerim acıyo, yarınlarım acıyo
Sen acıyo, ben acıyo
Ben neyim, neciyim, kimsesizim
Gönülden demlenmiş avareyim
Ben bir pervaneyim
İçim dışım olmuş, yanmaktayım
Bu yalana baş koydum anne
Yazıktır, günahtır desen de
Allah'ım affetsin beni
Sen söyle...
Akıl almaz alay edişlerin önüne
Can sıkan dillerin önüne
Bir yalan uydurdum anne
Onca sözlerin önüne yalanı taş koydum anne
Mecburum anne
Bahtsız kederin içinde
Ben bu olmayan sözlere
Başımın eğilmesinden yoruldum
Gönlümün incinmesinden usandım
Kader mi keder mi bilemedim anne
Ben bir yalan uydurdum anne
Allah'ım affetsin beni anne
Zaman nasılda acıymış meğersem
Baktım saat sekizotuz
Tarihim onsekiz eylül ikibin ondört
Gezindim o safhada anne
İrkildim, duraksadım ve uzandım
Gözlerimin gördüğünü, dudaklarımın okuduğunu
Kabullenemedim, kabullenmek istemedim
Olamaz, olmamalı diye yinelenirken
Elimden artık birşey gelmiyor du anne
Ömrüm bitsin istedim bir dem de...