Bir kereliğine..

İsterdim ki gamsız olabileyim bir günlüğüne...

Bırakayım işi gücü, geleceği, hatta başkalarını düşünmeyi...

Diyorum ki becerebilsem mesela bencil olmayı bir kereliğine.. 

Sonra dağıtsam ortalığı kimin toplayacağını düşünmeden,

Bağırıp çağırsam karşımdakini kırma derdim olmadan,

Unutsa bir saat sonra neler dediğimi,

Döksem bütün sırları sırtımdan yere, gözler önüne,

Taşımasam bir daha..

Olur muydu sahi?

Bir günlüğüne sadece aklımdan bütün geçirdiklerimi yapsam kimseyi düşünmeden??