Birbirimizin ne kadar yanında olabiliyoruz

Ben Beyazay'ın İzmir Şube Başkanıyım. Çok büyük konuşmak istemiyorum. Bazen oturur konuşuruz şu sorun, bu sorun arkadaş dedi ki, hala bu sorun çözülmedi mi? Bence sen müdahil olmazsan hiç bir sorun çözülmez. Arkadaşlarımızın mutluluklarına ortak olmaya çalışıyoruz. Acılarını paylaşarak azaltmaya çalışıyoruz. Bireyselleşmenin artığı bu dönemlerde dernekler bazı güzel değerlerimizi yarınlara taşımada bir köprü olabilir. Biz ne  kadar birbirimizin yanında oluyoruz? Maalesef gerektiğinde birbirimizin yanında olamıyoruz bu da beni üzüyor. Toplantı yapıyoruz herkes bir mazeret üretiyor. Siyasiler ya da diğerleri şöyle bakıyor olaya, senin kaç üyen var, arkanda kaç kişi var? Biz bunu arkadaşlarımıza anlatıyoruz en azından belirli zamanlarda bir araya gelip sorunlarımıza çözüm üretmeliyiz. Bir elin nesi var iki elin sesi var. Bu kayıtsızlık benim ilerleyen dönemlerde dernekcilik yapmama kararımı güçlendiriyor. Toplantı yaparız adam o gün gelmez, ancak bir gün önce ya da sonra gelir. Bir salonda toplantı yaparız, adam gelir dernekde muhabbet eder. Eh zorla değil, insanlar zorla sorunlarına sahip çıkmazsa bizim yapabileceğimiz fazla bir şey yok, bizde havaleci mantık hakimdir. Benim yerime sorunlar çözülsün bende armut piş ağzıma düş yaşayayım. Halbuki acı tatlı günde birbirimizin yanında olmalıyız. Gerektiğinde meydanları doldurup gerçekleri haykırmalıyız. Ağlayanın gözyaşını silmeli, gülenle sevincini paylaşmalıyız.

Salih ARIKAN

Kaynak:

https://beyazayizmirhaberler.blogspot.com.tr/2017/02/birbirimizin-ne-kadar-yannda.html