Bizdeki 24 Kasımlar.

Bir evin babası öğretmen olursa, sohbetlerin konusu ne olur? Öğretim, öğrenciler ve detaylarda mini öyküler. O evin annesi bankacı olursa ne konuşulur? Tabii ki para...

Eşim  mesleğini ve öğrencilerini çok seven bir öğretmen.  Kışın sert geçtiği günlerde rahatsızlanmış, tedavi ile istirahatını evde geçiyordu. Öğrenciler, derslerinin boş geçmesinden öğretmenlerinin rahatsız olduğunu öğrenmişler, herbiri cin gibiler, çoğunu tanırım.

O gün evdeyim, günlerden Cumartesi. (Herkes hocam dediği için) hocamız  yani eşim  salondaki  çekyata uzanmış, istırahat ediyor, ben ve çocuklar etrafında pervane.  Kapı çalındı, öğretmen arkadaşlardır tahminiyle  kapıyı açtığımda şaşkınlığımdan donakaldığımı hatırlıyorum. Zira karşımda büyük bir öğrenci kalabalığı, ellerinde çiçeklerle hasta ziyaretine geldiklerini söylüyorlar.

- Geçin çocuklar, içeriye geçin. diyorum.

Arkadaşlarının geri kalanlarının aşağıda asansörle, guruplar halinde kısım kısım geldiklerini söylüyorlar. Kapıyı hiç kapatmadım, gelişler tamamlandığında, 40 m2 lik salon tam dolmuştu. Koltuklara sığışmaları mümkün değildi. Diz çökerek yerlere oturmuştu çoğunluğu. Kaç kişiydiler, onları sayamıyacağıma göre, düzeltmek bahanesiyle ayakkabıları saydım. 45 kişiydiler. Eşimde de bende de tarifsiz bir mutluluk vardı. Kuyruğa girip sırayla el öpmeleri sahnesi unutulacak gibi değildi.

Canlarım benim, sevgi, saygı ne güzel bir şeydi. Duygulanmıştım, nemlenen gözlerimi onlardan sakladım. İkramlarda zorlandım ama olsun, gelmişler ya, kendi aralarında organize olmuşlar, çiçeklerini, küçük kolonyalarını da unutmamışlardı, bazılarının ellerinde sedef görünümlü nane şekeri külahları vardı.

Çocukların sesleri, kuş cıvıltıları gibi evin her odasından duyuluyordu.

Kısa süren bu ziyaret bitmiş, ev sessizliğe bürünmüştü.

Eşim de çok duygulanmıştı. Bana:

- Bizim mesleğin en mutlu tarafı budur: çocuklardan sevgi-saygı anlamında karşılığını almak. Bir de onların birer meslek sahibi olduklarını görmek, sanki diktiğimiz fidanların meyveye dönüşmesi gibi bizi mutlu ediyor...

Bu olayımızı, arkadaş gezmelerinde bir kaç defa anlattığımızı da unutmadım. Halâ bana heyecan verir.

Eşimin emekliye ayrılması, öğrencilerden bazıları ile iletişimini engellemedi.

Onun  cep telefonuna,  uzaktaki öğrencilerden kasım sonlarında, halâ mesajlar gelir "24 kasım öğretmenler günü kutlamaları hakkında."

24 Kasımlar, farklı mekanlarda farklı anlamlarla gündeme geliyorlar. Bizde de böyle, anılarda...

Öğretmen bir babanın evinden  (yani bizim evimizden)  24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ TÜM ÖĞRETMENLERE KUTLU OLSUN dileklerimiz var. Emeklerin karşılığını hem maddi hem de manevi alanda almanızı dileriz., çünkü ÖĞRETMENLİK ÇOK KUTSAL BİR MESLEK....

Tüm eğitim camiasına ve okurlara,

 Selam ve sevgilerimle...

Yurdagül Alkan.