''Bu soğukta nereye böyle?...''

''BU SOĞUKTA NEREYE BÖYLE?...''

Okul vakti yaklaşıyordu. Annesi bir daha yaklaştı Efe'nin yanına, ''Hadi oğlum geç kalacaksın. Kahvaltını da hazırladım. Uyan benim aslan oğlum, '' diyerek saçını okşadı. Her sabah aynı sahne yaşanırdı. En sonunda gözlerini açtı yarım yamalak. İlk kez görüyormuş gibi annesine baktı. Doğrulurken, ''Anneciğim, çok güzel bir rüya gördüm, '' diye mırıldandı. Kalktı yatağından. Ayakta sendelerken, annesinin yardımıyla banyoya gitti. Çıkarken, ''Rüyamda Atatürk'ü gördüm, '' deyince annesinin gözleri parladı.''Hayırdır inşallah, '' dedi.

Zaman daraldığı için annesinin yardımıyla giyindi. Kahvaltıya oturdu. Mızmızlandı. ''Yumurta çok pişmiş, süt soğuk..., '' diye bahaneler üretmeye başladı. Annesinin aklına rüya geldi. ''Nasıl gördün oğlum Atatürk'ü?, '' diye sorunca Efe canlandı. Heyecanla anlatmaya başladı. ''Bahar'la bizim bahçede oynuyorduk, yanımıza geldi. Konuştu bizimle.''

Efe, rüyasını anlatırken annesi de yumurtayı tıkıştırıyordu bir yandan.. Efe bir yudum sütten alıp rahatladı. Annesine, ''Bu pazar Anıt Kabir'e gidebilir miyiz?, diye sordu. Bu istek üzerine annesi bir kez daha şaşaladı, ''Bu soğukta mı?, '' dedi.

Efe kararlıydı, ''Gidelim anne ne olursun. Bahar da gelsin bizimle, '' diye üsteledi. Annesi, '' Daha haftanın başındayız. Pazar günü gelsin, bir bakarız, '' deyince umutlandı Efe. Sütünü de bitirdi, ballı ekmeğini de... Sevinçle okulun yolunu tuttu.

Hafta içi binbir güçlükle uyanan Efe, pazar günü horozlardan önce kalktı. Annesiyle babasını uyandırmak için gürültü yapmaya başladı. Sonunda babasını uyandırdı, ardından annesini...Kahvaltı sofrasında konu Anıt Kabir'di. Babası, ''Tamam, '' deyince dünyalar önun oldu. Babasının boynuna sarıldı, ''Bahar'lara da haber verelim mi?, '' diye sordu. Olumlu yanıt alınca hemen telefona sarılıp Bahar'ı aradı. Konuştular, anlaştılar.

Hava çok soğuktu. Üstelik yağmur yağıyordu. Efe ile Bahar soğuğa ve yağmura aldırmadan yürüyorlardı. Efe, gördüğü rüyayı arkadaşına da anlatmıştı. Aslanlı yolu hızlı adımlarla yürüdüler.

Anıt Kabir'in merdivenlerini çıkarken heyecan ve yorgunluktan bayılacak gibiydiler.

İşte, nihayet büyük Ata'nın huzurundaydılar.

Efe, rüyasında gördüğü Atatürk'e çok yaklaşmış olmanın mutluluğunu yaşıyordu.

İki arkadaş, ''Rahat uyu Atam. Cumhuriyetin ve eserlerinin bekçisi olacağız, '' dediler.

Görevini yapmış olmanın sevinciyle evlerine döndüler.