Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Şubat '07

 
Kategori
Kitap
 

Şimdiki çocuklar da harika ama

Şimdiki çocuklar da harika ama
 

İlkokul ikideydim galiba ya da ilkokul birin yazıydı. Emin değilim. Babam her zamanki gibi işi gereği gittiği Ankara seyahatinden biz uyanmadan dönmüştü. Yataktan fırlayıp çıktım. Yemek masasının üzerinde beni bekleyen bir hediye olduğunu adım gibi biliyordum. Oradaydı. Ablamın hediyesinin yanında.

Paket bu gün bile gözümün önünde. Üzeri Ayı Yogi ve Bobo'nun renkli resimleriyle süslenmiş bir süpriz. Daha paketi açmadan içindeki hediyeyi sevdim. İçinden bir kaç kitap çıktı. Biri benim için o yazın tamamını ve daha sonraki yıllarda canımın sıkıldığı her anı dolduran harika bir hazineydi. Aziz Nesin'in Şimdiki Çocuklar Harika'sı.

Okumayı yeni öğrenmiş bir çocuk için kulağınıza ne kadar gerçekçi gelir bilmiyorum ama ben o yaz o kitabı yirmi kereden fazla okuduğumu tahmin ediyorum. Birbirinden ayrı düşmüş iki iyi arkadaşın yazdığı mektuplardan oluşan kitap beni hemen her sayfasında gülmekten kırmış, neredeyse yorgun düşürmüştü. Hiçbir şeyin aşırısını sevmeyen annem sonunda beni bağırta bağırta güldüren bu kitabı okumamı yasakladı bir süre.

Tahmin edersiniz ki bu yasak hiç bir işe yaramadı. Şu klasik yorgan altında fenerle kitap okuma numarasını keşfediverdim kısa sürede. Zeynep ve Ahmet'in bütün maceralarını neredeyse ezberledim üstelik. Bu gün bile kitabın bir çok detayını ezbere anlatacak kadar hatırlıyorum. Bir süre sonra kitabı kendi kendime okumak yetmedi tabii. Önce annem ve babama yüksek sesle okudum. İşin komik tarafı ben kitabı ezbere bildiğim için, daha okumaya başlamadan gülme krizine girip kitleniyordum. Bir süre sonra krizi atlatıp başlıyordum okumaya. Kitabı en az benim kadar evdeki büyükler de sevdiler. Hatta annem kitabın etkisinin farkına varıp eve gelen yaramaz çocuklara karşı silah olarak kullanmaya başladı. Biraz gürültücü bir çocuk misafirliğe geldi mi hemen "hadi kızım" diyordu "al kitabını da arkadaşına oku". Benim için düğün bayramdı tabii. Başlıyordum en komik yerinden kitabın. "kuyruğundan yağ çıkar/ memesinden süt verir/ yumuşak tüyleri var/ kumaş olur giyilir heeyy". Ahmet'in iki şiiri karıştırıp yıl sonu müsameresinin yıldızı olduğu bölüm bütün çocukları aynı şekilde etkiliyordu. Hele ben kitaptaki "Kö... kö... köprücük kemiği" bölümünü en tiyatral halimle okudum mu gülmekten yerlere yuvarlanıyorlardı hepsi. Bizim mahallede efsane oldu o kitap. Benim de çocukluğumun yıldızı.

Aziz Nesin'in bir çok kitabını okuyup sevdim ama Şimdiki Çocuklar Harika'nın bendeki etkisi bambaşkaydı. Hala da kitap sevmeyen çocukları görünce bu kitabı düşünür üzülürüm. Şimdiki Çocuklar Harika'yı okuyup da kitap sevmemek mümkün değilmiş gibi gelir bana. Ve o kitabı okumayan çocuk eksiktir sanki.

 
Toplam blog
: 79
: 1562
Kayıt tarihi
: 24.07.06
 
 

1972 yılıydı. Doğdum. Evde hep kitap okuyan iki kişi vardı. Büyüdüm, okullar okudum. Birşey öğrenmed..