Ama hayatın farkındayım. Hem güzel, hem acı. İyi midir farkında olmak? Yoksa iyi midir farkında olmamak? Cevabı henüz bilmiyorum. Hayata dair farkettiklerimi farkettirmek istiyorum...
Ben, Büyük ikramiye beklerken, amorti kimlere çıkmış
bu yeşil kartı durumu gayet iyi olan, hatta bürokrat kesimi bile tüm çeveresine dağıtmışken, bu adam kendisinden daha kötü durumda olanları düşünen bir adamdı, gerisini siz düşünün. Bir yada bir kaç hata ile bir inasana kötüdür damgası vurulmaz. Bu kadar yıpratılmaz. Yazıktır, günahtır. Allah'a havale ederiz bir kötülük görmüşsek, geçer gider. Hele o kişi ölmüşse... Ben buna inanıyorum. Kimseyi böyle düşünmüyor diye suçlamıyorum ama yadırgıyorum. inanamadım arkadaşım nerdeyse haklı çıktık, şaşırmadık diye sevinenler var. Haklı çıksan ne değişecek? Ne olacak? İki yüzlü olamayız eğer birini seviyorsak ve eğrisiyle doğrusuyla dost kabullenmişsek arkasında dururuz. Eğer susarsak ikiyüzlülük yapmış oluruz. O yorumu yazan arkadaş er geç ortaya çıkacaktır. Yeğeni avukat mutlaka bunun hesabını soracaktır. Artık öyle kolay ki bu tür olayları ortaya çıkarmak... Ben de bu konuyu Allah'a havale ediyorum... Bu önemli yazın, dostuna sahip çıkışın için dostları olarak sana teşekkür ederim... sevgiyle
11 Ocak 2010 20:25Ben, Büyük ikramiye beklerken, amorti kimlere çıkmış
böyle birşey yapmaz, yapamaz. Be insan görünümlü hırsa ve kötülüğe teslim olmuş sahte sanal varlık o hırs seni yakar bir gün anlamazsın...Mustafa ustamı herşeyiyle sevdik biz. Yalakalık, pirim yapmak kelimeleri öyle üzücü ki.Kim bundan nasıl bir prim yapabilir ki. Kime ne kazandırır anlamış değilim. Hadi bakalım hayat bize de oynasın oyununu, hadi bakalım ansızın yapayalnız kalalım, hadi bakalım koştukça yerimizde sayalım.. Bizim ruh halimiz nasıl olurdu? Kaldı ki Ben Mustafa Mumcu'nun bir kez olsun isyan ettiğini duymadım. Kapısını çalan bir dostu olsun, bir lokması olsun yeterdi ona. Ve hala o hasta haliyle, o imkansızlıklar içinde kimseye muhtaç olmadan çalışmaya çalışırdı. Bir katvizit yapsın, bir broşür işi alsın ondan mutlusu yoktu. Düşünün eğer o kötü, hain ya da çıkarcı biri olsaydı durumunu öyle güzel kullanırdı ki ve öyle rahat ederdi ki... Ama yapmadı, gururlu adamdı. Ya yeşil kart bile almayı reddediyordu neden mi? Ondan daha çok ihtiyacı olanlar var diye. Nasıl yani?
11 Ocak 2010 20:14Ben, Büyük ikramiye beklerken, amorti kimlere çıkmış
diyelim. Hadi hepimiz nefret edelim, hadi hep birlikte haklıymış birileri diyelim... Ne olacak? Onu sevmeyenler böyle mutlu mu olacak. Bu nasıl bir duygu anlamakta zorlanıyorum. Bu satırları ustamı savunmak adına da yazmıyorum. Genelliyorum, empati kurmaya çalışıyorum. Hadi ben sevmedim canımı yaktı, hadi duygularımı açıkca ifade etiim ne geçecekse elime hadi yaptım bunları anlamaya çalışılır, olabilir. Ama diğer olay affedilemez, kabul edilemez. Öyle çirkin ki. Ustamın eğer gerçekten öyle bir kardeşi varsa ve gerçekten tüm o yazılanları yazmışsa bile insan değildir. Yahu bu ne aymazlık, bu ne insanlık dışı bir davranıştır. Kan bağın var ya kardeş ne demek bilir mi? Kardeş, can... Bu kişiyi alkışlayanlara aa bak kardeşi bile bunları söylüyor haklıymışız şaşırmadık demek ayrıca feci bir durum. Bu kardeş gerçekse ayıplanması gerekirdi. Ki ben de olmadığına inanıyorum. Ve bu insan her kimse ne vicdan, ne inanç, ne kalp ne insaniyet taşımaktadır. İsan olan insan ölmüş birinin ardından....
11 Ocak 2010 20:05