Turdan insan manzaraları ve aynalıklarım
Dünyadaki insan sayısı kadar çok insan huyu ve karekteri var.Hepimiz ayrı ayrı olumsuz ve olumlu yanlara sahibiz.Ama imrendim gezinize.Çok iyi olmuş.Sevindim senin adına.oh sefan olsun:))
04 Temmuz 2010 18:47Bugünün mutsuzları!
Kendimce bir gözlem yaptım.Ben antalya da yaşıyorum.Ankara'ya gittiğimde orada yaşayanlar sanki daha mutlu gibi gelirdi bana.Düşündüm ve sebebini şöyle yorumladım.Antalya büyük beklentilerle buraya taşınanlarla dolu.Ama gelince yaşamın TV'den görüldüğü kadar kolay olmadığı görülüyor.Netice hüsran.En kötüsü de mutsuzluk bulaşıcı sanırım.Birbirimize mutluluk bulaştırmak dileğiyle.
02 Temmuz 2010 22:31Eyüp Sultan ziyareti ve enerji
Dilerimki hakkında hayırlı olan bütün duaların kabul olur blog arkadaşım.Çünkü hakkımızda hayırlı olanı bazan biz bilemiyoruz.Neden olmadı deyip duruyoruz ama netice uzun vade de belli oluyor.
27 Haziran 2010 21:24"En Mutlu Anlarım"ın değişik versiyonları
Mutsuzluk ; elde olmayana duyulan özlem, elindekininde kıymetini bilmemek.Farkında olarak yaşanacak nice günlere diyorum.Sevgiyle kalın.
12 Haziran 2010 18:42Krediniz ne kadar?
Günümüz insanı yapmacık sevgili meslektaşım.Önce şirin görünüp, sonra sırt çevirme yada işi düşünce iyi davranma yöntemini uyguluyor.Ne insanlarla, nede insansız yaşanıyor hayat.Yazılarınız çok beğeniyorum.Elinize sağlık
09 Haziran 2010 23:20Kent mi köy mü?
Ben Antalya'da yaşıyorum İsmail bey.Burada yakın köylerden göç etmiş birçok insan var.Ama pekde olumlu olmamış.Çünkü kentte köydeki alışkanlıklar sürdürülmeye çalışıılıyor ama bunun için fiziksel şartlar uygun olmuyor.Sonuçsa tam bir keşmekeş.İki arada,bir derede karışık kültür.Masumiyet uyum problemiyle birlikte bozulunca ahlak çöküyor.
09 Haziran 2010 23:02Gerçek dostluk
Keşke hepimizin gerçek dostları olabilse.Yada biz gerçek dost olabilsek birilerine.Bizi biz olduğumuz için seven ve menfaati için yaklaşmayan insanlara ne de çok ihtiyacımız var oysa.Bazan hiç kimseye yük olmamaya çalıştığım halde,herkesin benden yararlanmak için yada işi düştüğü için şirin görünmeye çalışmasına çok üzülüyorum.Yazınız tercüman oldu hislerime.Yüreğinize sağlık
08 Haziran 2010 22:25Pazartesi Sendromu
Sevgili Hemşehrim.Sanırım az olan kıymetli oluyor.Bol iken ne zamanın kıymeti oluyor neden sahip oldıklarımızın.Ama az bulunan şeylere özlem duyarak geçiyor hayat.Ne diyelim "şimdinin farkında olarak" yaşayabilmek dileğiyle
16 Mayıs 2010 14:10Bana öyle geliyor ki (son)
Yazınızı okuduktan sonra durup düşündüm.Hayatı sindire sindire ve ders çıkararak yaşayınca, birazda olgunlukla sindirince bunları olur sanırım.Hemde harika olur.
16 Mayıs 2010 13:55Sevdiğim insanlar
Harika Benzetmeler.Kaleminize sağlık.Diğer yazılarınız bekliyoruz.
14 Mayıs 2010 22:39- Toplam blog
- : 6
- Toplam yorum
- : 11
- Toplam mesaj
- : 0
- Ort. okunma sayısı
- : 621
- Kayıt tarihi
- : 28.12.09
1971 Doğumluyum. Antalya'da yaşıyorum. Sıkıntı ve streslerle dolu olsa bile kendi yaşamıma da başkal..
