Bugün benim doğum günüm
Yürekten kutluyorum Nahide Hanım'cığım. Size kaleminizin hiç eksilmeyeceği, uzun, başarılı ve çok mutlu yıllar diliyorum. Selam ve sevgilerimle.
28 Şubat 2014 10:25Asrın vebası kanser
Üstüste yaşadığınız kayıp ve üzüntülerden dolayı sabırlar diliyorum Nahide Hanım'cığım. Başınız sağolsun. Selam ve sevgilerimle.
17 Şubat 2014 22:06Hava alanında panik
Önsezileriniz doğru söylemiş, ne güzel. Bazı üzücü olayları gördükçe topluma güvenimizi kaybediyoruz ama hâlâ dürüst insanlar da çok aslında. Selam ve sevgiler Nahide Hanım.
17 Şubat 2014 15:26Kişisel gelişim: Önemli olan “kendimiz”
Stresten uzak durmaya ve iyi beslenmeye çalışarak bu düşüncenizi uygulamaya çabalarken, bir yandan da sigaraya devam. Çelişkiler ve insanız işte... Selamlar, saygılar Erdal Hocam.
17 Şubat 2014 11:21Ben de parti kurmak istiyorum.
Oyum kesinlikle size. Kabine çok güzel de, böyle bir hükümetin ancak rüyasını görürüz biz bu ülkede. Yine de fikir olarak harikaydı. Çok keyifle okudum. Selam ve saygılar.
08 Şubat 2014 09:32Acılarla dolu yaşam, böylesi görülmedi
Feriha çok acı çekmiş ama sonunda çocuklarına kavuşunca büyük mutluluk yaşamış. Neyse ki hikâyenin sonu iyi bitti. Emeğinize sağlık Nahide Hanım. Selam ve sevgilerimle.
05 Şubat 2014 23:07Elie Wiesel bu öyküyü bizim ülkemiz için mi yazmış?
Çok güzel bir öyküydü. Yaşadıklarımız yüzünden bizim de kulaklarımızda sürekli çan sesleri çalmaya devam edecek herhalde. Selam ve saygılar.
05 Şubat 2014 22:57Miras hayallerin süsü mü?
Verdiğiniz örnekler çok güzel Yurdagül Hanım. İnsanlar hayattayken başkalarının onların malı mülkü üzerine planlar yapması ne tatsız bir durum. Üstelik de damatlarının düşüncesinden haberdar olmuşlar. Sonuçlar da ilginç gerçekten. Demek ki mirasa güvenen böyle ortada kalıyor bazen! Selam ve sevgilerimle.
05 Şubat 2014 22:43Kim şiir yazar…
Sonunda heveslendirip bana da bir şiir yazdıracaksınız Erdal Hocam. Fakat sanıyorum tuvalete atıp sifonu çekerler. Ya da sahte yorumlar vs. Neyse, ben sizin şiirlerinizi gerçekten beğeniyorum. Galiba yazarlık da böyle bir şey. İlham gelmeden düşüne düşüne yazılmış metinlerdeki samimiyetsizliği hemen hissediyorum. Okumaktan vazgeçip, kaldırıp bir kenara atıyorum kitabı. Sizin gibi çamaşırlara bile ruh vermek ancak ilhamla olur. Selam ve saygılarımla.
04 Şubat 2014 10:23Her Çocuk keşfedilmeyi hak eden bir hazinedir.
Kızınız hem özel bir yetenekmiş, hem de şanslıymış. Bazen bir şeyler eksik kalıyor, ya da yapılması gerekenler yapılmadığı için bazı yetenekler yok olup gidiyor gerçekten. Yazınız çok doğru ve güzeldi. Selam ve sevgilerimle.
03 Şubat 2014 19:18