Milliyet Blog'a katılmak...
Hoşgeldin ailemize..
03 Şubat 2007 10:20Artık, Milliyet Cumartesi'de yokuz
Ben- büyük bir cehalet örneği olarak-bazı yazıların Milliyet Cumartesi olduğunu bilmiyordum.Bir yazım da ordaydı,yıkım oldu,varsa saklardım bari.Saygılar..
02 Şubat 2007 21:18"Kim okur bu yazıyı?"
Umutsuzluğunuzu anlıyorum.Ben de bu umutsuzluğa kapılıyorum zaman zaman.Ama bazen...sandığımdan çok "Türkçe aşığı"var,diyorum;seviniyorum.İşte bu da,o anlardan biri. Tek sorun,bizi anlamayanların hâlâ çoğunlukta olması;o yüzden,yabancı dildeki tabelaları göreceğiz diye,dışarı çıkmak kabus oluyor. Ama..umutlandım yine,yazınızı okuyunca.Çok teşekkür ederim.Bu yorumu da,belki sizi bir nebze umutsuzluktan kurtarmaya muktedir olurum diye yazdım,belki;ama "umut",bulaşıcıdır. Saygılar.
02 Şubat 2007 16:28Dünyanın gözüyle Nazım
Eline sağlık.Daha önce duymadığım şeyler öğrendim yazından.Sevgiler.
02 Şubat 2007 15:54Bir pazar yazısı yazmak !
Yazarın değerlendirmesini yanlış anladığınızı düşünüyorum;edebiyatın,belli kesimlerce takip edildiği bir gerçektir ve bu gerçek asla değişmez.Ahmet Yeseviler,ramazan davulcuları,âşıklarla halkın da içinde yer almıştır,evet;ama yazarın kastettiği,"aydın edebiyatı"denen edebiyat türü. Gerçekten az okunuyor ki,yazarın değerlendirmesine yanıt bile yok,tepki yok,görüş yok! Saygılar.
31 Ocak 2007 19:36Blogcu köşede yazamaz mı? ( MB için öneriler- 2 )
Gerçekten motive edici olurdu;ama ben kendi adıma,orada yer almak istemezdim;yeterli miyim,bunu hak ettim mi;düşündürürdü bu beni.Öte yandan,yıllardır muhabirlik yapan,isteği bir gün "köşe"sinde yazmak olan insanlara haksızlık olur.Ne yaptık da hak ettik orada yazmayı? Ama,bir "blog köşesi"yapılarak seçilen bir yazı,her gün gazetede yer alabilir. Bu görüşteyim.Öte yandan,dile getirdiğiniz isteğin gerçekleşmesi durumunda,sevinmeyecek kişi de yoktur. Saygılar.
31 Ocak 2007 19:26Sıradan bir adam, ama şair...
Çok güzel yazmışsınız.Hiçbir sözcüğü atlamadan okudum.Saygılar.
29 Ocak 2007 21:43Türk’üm ama...
Sayın Celal bey, Hepimiz Hrant Dink'iz, hepimiz Ermeni'yiz!" sloganındaki anlamı görmemezlikten gelemezdik. Bu sloganları atanlardan biri de benim. Ama tepkiler, daha çok medyadaki: "Türklüğünüzden utanın!" temalı yazılardan sonra başladı. Kimileri yanlış anlamıştı. Bu şekilde yazılar olmasaydı, sanmıyorum ki, tepki verilmezdi. En azından, ben vermezdim. Saygılar.
29 Ocak 2007 01:14Yaşar Kemal' in kitaplarında " Ermeni olaylarına bakış "
Bunlar daha önce fark etmediğim detaylardı;kaynak da belirterek yazdığınız için ayrıca kıymetli.Elinize sağlık...Yine yazın.
28 Ocak 2007 23:46Babamı sonsuzluğa uğurladık
Başınız sağ olsun.Baba,bir kız evlat için apayrıdır,bilirim.Bir hafta önce babamı acile kaldırdığımızda yaşadığımı bir ben bilirim,bir Allah bilir. Sevgili babanız,yurdumun büyük öğretmenlerinden;öğretmenliğin yüzünü ağartanlardanmış,ne mutlu size!Duacısı çoktur,ama artık bir tane daha var...Sevgilerimle...
24 Ocak 2007 22:57