Oyuncaklarımı kırmak için mi geldiniz?
duyarlı bir çalışmaydı, videonun da aslında izlenmesini isterdim... ortak imzada olmak onur verici sevgimle
15 Ocak 2009 22:33…Sokakları üşüyor bu kentin…
tesadüfen düştüm bu şiire, ben ki yıllardır kumbaramdaki harfler diye çıkarırım şiirlerimi, ne güzel bir kumbarada daha kelime kelime şiir harcamak. sevgiler
25 Kasım 2008 17:39Göze aldım herşeyi...
ah annemizin öptüğü o yaralarımız, nasıl da batar eskiyi özledikçe. içten ve bizden satırlar tek solukluk ! teşekkürler
17 Ekim 2008 15:34Susmalıyım
Suskunluk çok harfli kelime aslında, en kalabalık "yalnızlık" , sözü yitik onca şarkı... susmak şiire gömmektir kendini. sussan da hep yazmalısın unutma... not: anlayıp da ! (anlayıp ta) sevgiler
13 Ekim 2008 14:38Kanlı düğün
şiir ırkçılık kokmuyor ! vatanı, bayrağını seven her milliyetçinin her şehidine akıtacak yaşı vardır, biz kalemler bunu yazmaktan yoksun insanlar mıyız !!! her şiir benzer ya da bağlantılı olacak değil... saygılar
21 Mayıs 2008 22:33Kayıp giden zamanın sahtekar muhasebecisi
Üç noktaların her dizede yazılması şekil olarak gerekli miydi ? üç nokta dizeye anlam katan unsurdur, düşünceye çeker okuyanı ama burda anlamı yitik ! bir de bir çok kelimenizde harf hatası var, bildik kalıp cümleler çoğunlukta ama ritmi var şiirin saygılar
15 Mayıs 2008 17:08Bebekler hiç büyümezlermiş!!
Bitmesin bebekliğimiz başımızda olsunlar da, bebek kalmaya razıyım. duygusallığı ön planda tebrikler
13 Mayıs 2008 11:49Kendimin Gitmeleri
iç sesin bedenine kavuşması... akıcı, ritmik. finale çabuk gelmişsiniz sanki, bir iki paragraf ... tebrik ve sevgiler
09 Mayıs 2008 11:56Aksak ritim
çıplak şiir çıplak gerçek tebrikler
09 Mayıs 2008 10:52Ölü bir köpeğe mektup....
kalem tekniği olarak bakamıyorum bu kez okuduğuma, duyguya bakıyorum ve o köpeğin yumulan gözlerinde ne kadar da aciz kaldığını görüyorum medeniyetin, insanlık zaten kayıp. Havlıyor diye şikayet ediyor sokak sakinleri, belediye gelip öldürüyor çöplüğe atıyor sonra inkar ediyor. siz hiç alt kattaki komşular tarafından "çok konuşuluyor" diye şikayet edilip değil hayatı, yerinden edilen insan duydunuz mu ? tabii ki hayır. çünkü; İNSAN - ÜSTÜN YARATIK - yaşam hakkı sadece kendisine verilmiş sanki. ya da bir heves alınır evde SÜS olsun diye. Ortalığı pisleyince, çocuğunun bir yerini dişleyince pat kapı önüne. sevgiyi ve yaşamı paylaşmayı öğrenmek bu kadar mı zor! Köyde yetişmiş, okuyup kariyer yapmış bir arkadaşımla evvelsi akşam konuştuk bu küçük hayvanları. Şehirde insanlar kediye köpeğe yemek artıklarını veriyorlar, biz ne yersek o an onu bölüşüyorduk diyor... sanırım şehirleşmek, çağa ayak uydurmak unutturuyor küçük şeylerle sahip olabileceğimiz mutluluğu. teşekkürler.
08 Mayıs 2008 11:54