Arkadaşlar tam yazı yazayım dedim gözüm yan taraftaki blog yazısı reklamına takıldı. Başlığı yoğurtla başlayan bir yazı. Okudum mu derseniz, valla billa okumadım. E nasıl okuyayım. Hem yazıp hem okuy..
Gördüğünüzde..Merhaba denmeyecek kadar yüreklerden uzak(sam)...Giderkenhoşçakal denmeyecek kadar gözlerden uzak(sam)..Yüreğimdeki...Değerinizi, yerinizi ve sevginizi an..
Üzülmüştüm...öyle üzülmüştüm ki, yüreğimin sızısını taa damarlarımdaki kanlarda dahi hissediyordum... Bunun tarifi mümkün değil...Bunu hak edecek ne yaptım? diye düşünürken... İşte o anda...<..
Parçalı bulutlu bir havanın akşamında dalmışım blog yazılarını okumaya. Biran yaz fugen yaz dedim... Birçok blog yazıları okuyorum..Okuduğum da ;kimi zaman gülüyorum, kimi zaman üzülüyorum..
Soğuk rüzgarların estiği, dağlarda açan, karların arasında fırlayan çiçek kardelen çiçeği.. Kendi halinde yeşermiş etrafa ben varım der gibi... İnsana ders verircesine mağdur, gururla parlıyor yemy..
Ben..Beni bana anlat...Ve Kendinle yüzleş...Sen..Seni sana anlat....Ve..Kendinle yüzleş..Aynaya bak...Kesik kesik olmuş hayat dilimlerinde..Yüzünde ki çizgileri..
Gizlenmek diğer adıyla saklanmak...Merak ettim gizlenmenin arkasında yatan gerçekler ne olabilir...Neden gizlenilir?..Toplum olarak kendimize diyebilirmiyiz hiçbirşeyden gizlenmedim diye. Sanm..
Susma..Suskunluğun korkutuyor..Suskunluğun beynimde dalgalanmalar..İçimde ürperti..Yüreğimde acı hissettiriyor.., Çünkü, Biz ''can'' dık..Bendenlerimiz ayrı..Ruhlarımız..
iSTANBUL...Metropol şehir..Denizi, camileri, köprüleri, tarihi yerleri, v.s, eğlence merkezi güzel İstanbul..Bir de kapıları meşhurdur.. Kumkapı, Mevlanakapı, Edirnekapı, Topkapı, Ahırkapı, Y..
Meğer ne tuhaf insanlar varmış yarabbi dünyada. Saygıyı haketmeyenlerimi ararsınız, sevgiyi paçavra edenlerimi ararsınız, değer nedir bilmeyenlerimi ararsınız. Yaşını başını almış evli barklı insanl..
İnsanın insanlara verdiği değerlere sahip çıkılmazsa İNSANLIK ölür.. Önce değerlerimize sahip çık..