Canımız, sevdiğimiz en değerli varlığımız, herşeyin anası “toprak” üzerine kurdum bu seferki tematestus’umu.. Toprak; değeri en az bilinen ama varlığımız için en gerekli olan do..
Emekli olunca şehir telaşından uzak sakin bir yerleşim yerinde, küçük, müstakil ve toprağa yakın bir ev hayalini kurmuştuk. O zamana kadar çocuklarımız büyüyecek –belki torun sahibi de olacaktık.
Masal bu ya, memleketin birinde “anaokuluna” ezik bir müdür atamışlar. Hiç bir şeyden mutlu olmayan, mutlu olanları kıskanan, her zaman huzursuzluk çıkarmayı başaran, zeytinyağı misali suy..
Sinop Cumhuriyet İlkokulu kesme taş, iki katlı , tavan ve tabanı ahşap, balkonlu, ön bahçesinde güller olan bir okuldu. Denize yakındı.Önünde kocaman bir meydan, arkasında zeytin ağaçları vardı.
Bir kuşak mutlaka hatırlayacaktır, sınıftaki karatahtanın yanında ağaçtan yapılmış pergel,iletki, gönye ve cetvelden oluşan bir geometri takımı olurdu. Öğretmenlerimiz ders işlerken vücut organları..
İş yapmak için enerji lazım. Enerji; suda, rüzgarda, güneşte, nükleerde ve fosilde.. İş yapmak istiyorsak, su, rüzgar, güneş, nükleer ve fosil kaynaklarımızı ya satın alarak ya da ülke top..
Kapımızdaki bütün hayvanları severdik, öküzlerimizin yeri başkaydı. Bir çift öküzümüz vardı, fiziken birbirlerinden farklı –olur mu demeyin-, karakterleri farklı. Bir gün, amcaoğlu ile ökü..
Rahmetli dedöv (dedem) sarma sigara içerdi. Tütün bizde ekerdik ama O’nun tütünü özel gelirdi. Tütün tahtası, tahtanın üzerinde tütün destesini koyup kıydığı on’a yirmi gibi yükselti , keskin bir ..
30 yıl önce hükümet, ilköğretimde siyah önlüklerden mavi önlüklere geçmek kararı almıştı. Çılgınca destekliyordum. Hükümet karşıtı öğretmen arkadaşlara,”Göreceksiniz, bu mavi ile kalmayacak, okulla..
Çam ağaçlarıyla kaplı Çökelez Dağının eteklerinden, bereketli Menderes Ovası.. Batan güneşin ardından, ovaya hakim olan sessizlik ve serinliğin verdiği keyif.. Gecenin koynunda hep ..
1959 Sinop Bektaşağa Köyü doğumluyum. Yaşamda, anlaşılacak bir şeyi olanlara ve bunu öğreti yapan..