Al dalgaları kucaklar rüzgarım peşi sıra yürür emekçilerhepbir çekilir nefesgeçmişe geleceğe şehrimin memleketiminbütünleşmiş yüreği beyaz, mavi, al, mordalga..
toz gibi mekansızımboşluğuna gölgen olsamsen sağrılarını dayasançöl düşlerinde kaybolsam...dağ kristali bekleyen ıssız odalarınipek düğümlerini açıversemah!...sise kuşanmış..
Alıp başımıçekip gidiversemyüreğim ardı sırakaçan ben deyi alırdüşlerde askılanırvesselam hası adsızben den bana kaçışsonsuzun sıfır kurşunu..
kurşun gibi ağırmevsimleri yitik kar örtülü zaman karanlıklar, gök sesiyle yırtılırmermiler dolu dizgin küheylan!sağanak binbir pırıltı nisanaşka akan gönüllerebahar... ..
sessizliğin yankısını soğururimbatla yağmurumdokunur dokunurum... açık deniz kuşatır , mintanımdantelâsı gül buseli eteğinden uç'lara uçar, kuşlarım al çanakları saçılır, n..
Belleğin kirişlerindekurgulanırdı beste besterengine tutkuyla kuşanırdıyaşam, dizeğin çiçeklerinemavi kelebekler konardıellerdi...eller!.. avuçlanıp kırılan..
Yağ yağabildiğin kadartutunmayacaksa ellerin yüreğinbir gün değil hergün beklemek ölümçığ gibi yersiz, memleketsizkaybolacak anıların. Aç açabildiğin kadar ulaşmadıysa güneşe..
Kırılan kum saatinden okyanuslara savrulan kum taneciğindeçoğul yüklemlerde sesolmak vardı. Yalnız rüzgara bağıl zaman dağaşanı , gün kapısından renkli kuğu imbiğind..
bulut yükü düşünlersonsuzluğa akmayanyalınayak yürümemişaçamamış çiçeklerdi açmaya durmuşlardı kanatları koparıldıderin yar yaralarıdenizleri yaktı şimdilerde..
Gecemin kızıl salacağıyıldızları topla koynunahaydi ufak ufak bas yoluna baharımın yanı goncaal rengi şebnemdaha vakit çok erken bir ömrü derin kazmış, kasırgaya yitmeye..
Buca Eğitim Enstitüsü mezunuyum. Emekli öğretmenim. İzmir'de yaşıyorum. Adaletin, yalınlığın, sev..