Hiçbir şey eskisi gibi olamayacak, Ne sen, ne ben, ne de zaman. Hele zaman, öyle acımasız ki, Ömrümüzü tüketecek. Ne pişmanlıklar, ne de mutluluklar. Hiçbirşeyi, sevdiklerim..
Gözlerindeki bir pırıltının, Kalbindeki bir çarpıntının, Saçlarını okşayan rüzgarların, İçlerinde olmak isterdim. Bir ürperti ile titrediğinde, Kollarını birbirine kenetled..
Yine sensiz mi olacağım, Yine gözlerim dalgın mı bakacak. Kızıla bürünmüş gecenin, koyunda. Yine dalgalar mı ıslatacak? yüreğimi, Yine ellerimle mi yazacağım, Kumsala yalnızlığ..
Bazen bir keman çalar, Yanından geçerken o meyhanenin. İçli bir ses şarkı söyler, Hüzün gözyaşı dolu. Söylerken sesi titrer bazen, Ağlamaklı, gönül yorgun. Yavaş yavaş yürü..
Bir güneş doğardı, başkaydı sanki, Bir tatlı rüzgar eserdi, titrerdik inanki , Martılar uçardı o güzel körfezinde, İşitiyorum, hissediyorum….. O kadar eşsiz ki İzmir’im. ..
Sen, Yağan yağmurun, Bulutlarında bir damla..Düşerken yeryüzüne, Usulca girdin gönlüme. Seninle ıslandım. Seninle aşık oldum. Sonra beni buluta taşıdın, Gözlerinin ..
Sizlere yıllar önce lise 1 sınıftayken yaşadığım çok güzel bir anımı şiire yansıtmak istedim ve yazdım. Hayat Resimli roman vardı o zamanlar, hatta orada yayınlanmıştı.Sizlerle de paylaşmak istedim. ..
Bir yağmur bulutuyla, Gözyaşlarımı. Bir sonbahar rüzgarıyla, Kırılan kalbimi. Bir gün batımıyla, Yalnızlığımı gönderdim. Islanabildin mi, savrulabildin mi? Yalnızlığımda..
Biliyor musun ne yaptığı mı? Yalnız senin için.Bir töremi yıktım. Önce şehrimden ayrıldım. Sevdan için yollara düştüm. Vazgeçtim dağ çiçeklerinden, Ne yollar azaldı, ne sevda..
Bazı şeyler vardır, Dilinin ucuna gelip Söylemek isteyip de söyleyemediğin. Sanki o an bir şey gelir takılır boğazına, Yutkunmak isteyipte, yutkunamadığın Bir gün bir sevgi düşe..
1958 İzmir doğumluyum,evli ve 1 çocuk babasıyım. Öğretmenlik yıllarımdan sonra turizm alanlarında..