İstanbul...Ah ben şimdi sende olacaktım.O kadar uzağım baksan bir.Bir o kadar da yakınım yalnızlığın gibi.O kadar yalnız, o kadar kalabalık.Ah bir bilsen İstanbul.Ne martı..
Varligim bilmece gönlümün tadi yok Perisan haldeyim derdimin adi yok Sendedir ilacim Her hükmün bas tacim Dermansiz hastayim Kokuna muhtacim Yar Yar yar Bir damla olsam..
Bu gün senin doğum günün.Ben sensiz senin doğum gününü kutluyorum.Sevdiğin şarkıyı sensiz defalaca dinliyorum.Bende sende tutuklu kaldım.Ben de sende tutuklu kaldım.Ama asla bilmed..
Ne umutalarım vardı...Yaşama dair...Kafeste kuşlar gibi..Hepsini uçurdum tek tek..Bir tek yüreğim kaldı...Ve terk edilmiş bir meleket gibi..Boy zindanlar...Halen ar..
Nerden başlayalım...Nerde bitirelim...Bir hayaldir peşinden gezen...Mecnunun aşkı desem...Mecnuna ayıp mı olur...Anlatmaz beni hiç söcük...Ben yeni bir sözlük yazıyorum..
Öylesine bir hayat yaşıyorum ki.Tüm felsefeleri alt üst eder.Gitmek ve kalmak arasında geçen yaşam...Sanki bir şarkı söylüyorum...Nasıl beste...Hiç duyulmamış bir makamda...Hiç..
Ben nerden sevdim İstanbulu...Nerden bulaştın içime...Gözlerim kapasam...Sanki İstanbuldayım..İçimde bir heyecan..Bir titreyiş..Ve ben de İstanbul'u seviyorum...Hani de..
O gün yıllar evvel doğduğum o kasabaya ani bir kararla gitmeye karar verdim. Benim zihnimde silüeti kalan bu yerler öyle bir değişmişti ki. Rüyada gibiydim. Ben bir zamanlar bu yollarda yürümüştüm. Es..
Elbette yorulur gurbet gezenler, Serdim yatağını gir yavaş yavaş, Gerecek perde yok pencerelere, Arkanı o yana ver yavaş yavaş.Sılana kavuşta ocağın yansın, Çoluk çocuk etrafı..
Bİz nerde kaybettik. Ne zaman büyüdük. İlk ne zaman aşık olduk. Öyle yalnızlıklara ne zaman gömüldük. Bir de baktık ki yolun yarısına beş yıl yada 5 basamak var. Ben çocukken çok ağlardım. Ama şim..
1978 Ankara doğumluyum. Bir kamu kurumunda memur olarak görev yapmaktıyım. Edebiyatı ve felsefeyi se..