Benim çocukluğumda annelerimiz çalışmazdı. Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım ben. Hatta babanım bile anahtarı yoktu. Annem evimizin bir parçası gibiydi hep..
Anneannem bize geldiğinde, hiç gitsin istemezdim. O bana hiçbir zaman annem gibi; " dur bir dakika işim var!" demez, hep dinler, hep anlatırdı.Nereden buluyordu beni oyalayacak, onca öykü..
Bugün öykünün içinde olmak istiyorum. Yeni, yeniden de yeni, en hakikisinden, bir öykü kahramanı olacağım. Aslında, kahramanlık falan değil derdim Sadece uçmak istiyorum.
Dünyanın en güzel şehri olan İstanbul' da yaşıyorum. Emekliyim. Güncel olayları yorumlamanın yanı..