Bir Ses Değdi “Varlık”tan?.. Bu ses, Beni varlığına davet eden Güneşimin “Gel!” çağrısıydı. .. Güneşimin sesine Can kulağımı verdim. Candan dinlerken yürekten öz..
Duy Beni!.. Ufkumda güneşi görüyorum. O, öyle bir güneş ki, Güneşi bu anına kadar Hiç öğrenmemiş yüreğim Doğan sabahını bildi… .. O sabah, Duyduğum sesiml..
Duydun mu? Bir ses ki, Evrene süzüldüğüm ışıkla Aynı zamanda. Yıldızımdan şerha şerha Dökülen, Yüreğimin karanlıklarını yırta yırta Gelen, O ana kadar hiç..
Duydum: Avucumda Çoban Yıldızım Elimi açsam, Işığı hayata patlayacak, Biliyorum! O, evrenime yayılınca Yüreğim Samanyolu olacak. .. Biliyorum, biliyorum ..
Merhaba, Bu hale geleceğimi bana üç dört yıl evvel söyleselerdi gülerdim…”Bir internet sayfasında “yazımı” yazacağım… Ve o internet sayfasında –ki adı “MB bloğum” olacak- günlerce yazamadığım za..
Elimden dört mevsimin rengi Geldi geçti şu an yine… .. Kışın beyazını sevdim: Hem saflığın müjdesiydi Hem de geleceğin tohumunu Gizliyordu şefkatli kristalinde… ...
“Kekeme” diye dinlenmediğini fark eden Bilge, çakıl taşlarını ağzına koyar günlerce. Çakıl taşlarının arasında sözcükleri tek tek yuvarlar, dilinin döndüğünce. Azmin zaferidir işte! Kekeme, usta bi..
17 Nolu Salondan Bir SBS Geldi Geçti… Bugün hayatımın en zor sınavındaydım. Bir öğretmen olarak ilk defa bir sınavda bu kadar heyecanlandım. İlk defa bir sınav salonunda bulunmaktan tarifsiz huzu..
Gemi masalları dinledim ben Küçücük bir çocukken Annem anlatırdı “pupa yelken” Uçardım hayallerin denizinde… “Siz masal dinler misiniz? Siz çocuk tanır mısınız? Siz ha..
İnsanın hayatta en önde bulması gereken, “okuyucu” olmayı bilmesidir. Kendinizi, hayatı, evreni ve diğer insanları okuyacaksınız. Emir budur! Bu emri bile okuyucu olabilen görür. Okuyucu olabilme..
“Yazı yazmak” bir Yürek Yolculuğudur. Okumak ve yazmak bana Edebiyat alanının kapılarını açtı… Ed..