Cemre düştü, çiçek açtı yaz geldi Döndü kırlangıçlar öttü kukular Başaklar sarardı gene güz geldi Haram oldu bana tatlı uykular Mevsimler değişti gelmedi o kız Denizde mar..
Biriktirdiğini tüketir zamanla yürek Tozlu misketlerin maviliğinde kalmış Sokak arası Eskimiş aynalar bırakıyorum sana da çocuk! Sonra gidip eskimiş konakların içinden Sev..
Güzüne kış düşmüş bu vakit ömrün Gitmiş sonbahar Yağmurlardan umudunu kes gönül Önümüz kar Ardımız boran Şimdi, yeşertemez dalları sular… “Kelimele..
Güneşli bir günün öğle üzeri köy evinin asmalı balkonunda gördüm onu otuz yıl sonra. Tekerlekli sandalyesine oturmuş karşı ki dağlara bakıyordu. Kenarları el işlemesi oyalarla örülmüş sarısı bol çi..
Ben ona gönül gözü ile bakardım O kocaman gözlükleri ile… Ben onu uzak diyarlardan görürdüm O burnunun dibinden bile görmezdi… Onu yüreğimin ta içinden ölesi severdi..
Şiiri tiyatroyu Hayvanları ve doğayı seven bir garip adem baba...Dostluğun ve sevginin en büyük g..