Annesinin dizlerinin dibinden hiç ayrılmayan, uslu bir çocuk gibidir limandaki deniz, Ama sokağa çıkıp dalga olmak geçiyor yüreğinden.” Ne zamandır yazamıyorum. Hep kişiler üzerinden anlatıyorum ken..
Çayımı aldım, defterimin en güzel sayfasını açtım ve aldım yoldaş kalemimi elime, güzel bir amaç için toplandık. Güzeli anlatacağız bugün, iyiyi, sevgiyi, aileyi, sahiplik hissini… Bugün kalemim..
Yokuşa sürdüm hayatı. Geçerken ne hayatlara tanık oldum. Kimi hayatlar başlamak için heyecan duyarken, kimisi gamsız olabildiğine… Ne gördüğüm ilk hayattı bu ne de kendimi son olduğuna inandıracak k..
Kulağımda Farid Farjadın “golha”sı, gözlerim bir defterimin üzerinde bir beni bu gece yalnız bırakmayan parçalı bulutlu gökyüzünde, zihnimde uzak diyarlara hiç alışkın olmadığım özlemde, bana yaban..
Sen al eline kalemi, bırak avucunu defterinin üzerine gör bak gerisi gelir. Bu mantıktan yola çıkarak şu Dakka hiçbir şey düşünmeyen zihnime çok mu yükleniyorum kaygısı oluştu şimdi. Duyguları ne har..
Bu gece çok korkuyorum. Hayata devam etmek çok zor geliyor. Daha bir şey olduğu yok ama ben yine de böyle hissediyorum. Nedense ölümü düşünmek hiç iyi gelmiyor. Kime iyi gelir ki, çaresiz birine mi? ..
Muş doğumlu, 20 yaşında daha çömez bir yazarım... Hem ben sadece yazarım... Öyle bir tutku ki yaz..