Bir yol çizsem kendime, Ardıma bakmadan yürüdüğüm... Yol uzun, Yol karanlık. Ay göz kırpsa penceremden, Güneşe inat Karanlıkların içinden. Masum, şakacı, ayd..
Güneş perdesini çekince, Gün akşama kavuşur. Bu bekleyiş neden? Kırılganlıklar mı hızlandırır zamanı, Yaşanacak mutluluklar mı? Yoksa umutlar mı... Oysa, Kı..
Zaman sustu, Kuşlar sustu, Ben sustum... Şimdi dinlemek zamanı. Konuşmak; Sadece yüreğe ve gözlere kaldı... 17 AĞUSTOS 2010 Aytaç Oktar Civan ..
1957 yılının 5 Haziran günü doğmuşum... Annem hep anlatır. Günlerden çarşamba. İnsanın içini ısıtan güneşli bir haziran sabahı... Belki de içimdeki aydınlık hep bu yüzden..<..
Doğduğu semtin sokaklarında dolaşmak Huzur verir insana. Her kaldırım taşı, Her köşebaşı tanıdıktır çünkü. Adım başı bir dost selamı alırsın. Her sokağında bir anı gizlidi..
Onlar, Kendilerini dev aynasında gören, Akıllarınca; Herkese hükmettiklerini sanan, Zavallı cücelerdi... Bir gün, Ayna kırılıverdi birden... Ortada ne hükümda..
Ne zaman bir tren düdüğü duysam içim sızlar... Trenler... Tren düdükleri, raylarda dönen demir tekerleklerin tıkırtısı. Oldum olası bana hep hüzün vermiştir. Trenler bana Kurtuluş Savaşını, yaral..
Güz yağmurlarında Yürüyorum, sırılsıklam. Ay, geceden de karanlık Yolumu bulamam... Duygularım harman olmuş, Darmadağın... Dayan yüreğim, dayan... Gece,..
Ne zaman bir tren düdüğü duysam içim sızlar... Trenler... Tren düdükleri, raylarda dönen demir tekerleklerin tıkırtısı. Oldum olası bana hep hüzün vermiştir. Trenler bana Kurtulu..
5 Haziran 1957 Buca-İZMİR doğumlu. Emekli Türkçe Öğretmeni Buca Eğitim Enstitüsü Türkçe Böl..