Dokundukça, erguvanlar açardı tenimde Ayrıldın... kurumasınlar diye. ..
gözlerim yağmur çiçeği; dilime bulaşan ayrılık bırakınca damaklarıma tadını, söyleyeceklerim… söylemeyi düşlediklerim, karıştı birbirine git ile –me arasına..
çok gözyaşım oldu benim... her ayrılık sonrası toprak kokan acılarım, bir bahar mevsimi gibi gelip durdu parmaklarımın kıyısına, ve ben gözyaşımın her süzülüşünde, ..
senin gölgen mavi sevgili karanlık bir kenti aydınlatacak kadar hem de gökyüzünü kıskandırıp yıldızları peşinden sürüyecek denizi deniz olmaktan utandıracak kadar mavi ..
kardelenler açınca sevgili… avuçlarımdan dökülen boz bulanık bir sevgi eritecek yanaklarında donup kalan serçe yuvalarının sessizliğini kimseler bilmeden gel sevgili, ..
durdum! durdu… dur levhasına sarılmış bir çocuk gibiydi aşk, kesişince yollarımız aynı anda, aynı yöne, yol verdik birbirimize… ..
Ne oldu? Dördü bi yerde emekli… Kuvvet komutanlarının kuvvetleri tüketilince, son çare emeklilikti, üstelikte manidar bir veda mesajıyla… Aslında o mesajı okuyabilen akıllar, izolasyonlu odalard..
çıplaktı her taraf tenim… yüreğim … ay çıkarmıştı incecik saten geceliğini üzerinden yıldızlarsa soyunmuştu bulutlara çırılçıplak koşturuyordu bu gece gökyüzü
sen içine konuştun bense içime ağladım sen içindeki cümlelerle, bense içimdeki denizde boğuldum ..
nasıl da telaşa kapılır… başlardı hemen yüreğim. sen daha gelmeden ütü yerlerinden katlamaya kelimeleri. ..
İzmir doğumluyum. Uzun düşünceler, kısa şiirler hayatımın büyük bir bölümünü kaplar. Öyle gökkuşa..