bozdurdum öykümü satır satır kelime kelime sayıp hepsini rüzgarın avuçlarına ödedim borcumu yaşama ..
doğduğuma en çok babam sevinmiş, oğlum diye diye demirleri tutuşturup el ele merdiven dayamış güneşe… altı yaşımda okumaya başladım. yedimde, ilk dayağımı solağım d..
her zamanki gibi sayıyordu yine hayat “ooo piti piti… “ ve çıkıyordu kim bilir aramızdan kaç kişi ..
bitti… bitmez sandığım her şey… önce gözlerimiz koptu, dilek tutup saldığımız yıldızdan sonra ellerimiz… ellerimiz, Anadolu’ya uzanan gökkuşağı gibiydi,..
seni anlatırken bir şiirin kıtaları ağlıyordu o şiirin ayrılığı anlatan başlığı, ve kaç gece sürdü kimseler bilmez o kıtalardan geçip başlıkta ..
ne kalmak iş ne gitmek kalsan, gideni beklersin gitsen, gelmesini. ..
kaç memleket sakladım yüreğimde kaç sevdalara yataklık ettim bilemezsin sen, avuçlarımdan akan ırmakların nereye, hangi denize döküldüğünü bilemezsin... ..
aynada dudak… yüreğimde el izin, bırak, kalsın alma giderken ne olur, tenime güz yaprakları gibi dökülen saçlarını, parmak uçlarıma bıraktığın, o nemli sevd..
gün gelir de dokunamazsam tenine iğrenirim kendimden ya! senden sonra ölürsem 2010 ..
sanma ki gelip dayanmayacak kapına ihtiyarlık, bak virgüle, böyle miydi gençliğinde... ..
İzmir doğumluyum. Uzun düşünceler, kısa şiirler hayatımın büyük bir bölümünü kaplar. Öyle gökkuşa..