Güneşin batarken yüzünü doğaya gösterdiği o kızıllığı özlemişim, bugün daha bi farkına vardım bunun. Masmavi gökyüzünün ateş kızılıyla buluşması kadar huzur verici bi an yok sanırım. O bembeyaz bu..
Gecenin karanlığına inat pırıl pırıl parlayan yıldızlar aydınlatıyordu ruhunu sanki. Yaşamak, diyordu sürekli içten içe, yaşamak.. Kim bilir kaç kişi vardı o anda yaşam savaşı veren diye aklından..
Boşluk… Artık hissedilen derin bir boşluk... Gülümseme var yüzlerde sadece, hatıralardan geri kalan sıcak bi gülümseme, ufacık bir gözyaşıyla beraber… Ama artık olmayacağını bile bile h..
İngilizce Öğretmenliği ELT 4. sınıf öğrencisiyim. Müzikle ilgili her şeyi yapmaktan keyif alırım...
