En asosyal sosyal anne Düşünüyorum da... Ben bu “umutsuz iş kadını” takma ismini kullanmaya başlayalı yıllar oldu, çalışıyordum o zaman... Yani, “işyeri” denilen bir yerde, sabahın köründe ..
Benim minnaklar doğmadan önce de herkes herkesin (ya da anneler diğer annelerin) çocuk bakmasıyla/yemesi/içirmesi/giydirmesi/çıkarmasıyla(…) bu kadar uğraşıyor, birbirine bunca laf sokuyor muydu yo..
Sen hiç öldürüldün mü Abidin? Kocan seni 25 yerinden, hem de yol ortasında bıçakladı mı sırf kıskandığı için? Tekme tokat dövüldüğün evden kaçıp ana-baba evine sığındığında, bu kez ..
Yok anam, benden ev hanımı falan olmaz, olmuyor, ol(a)mıyor işte. Zira bence “ev hanımı” titrinin anlamını en önemli kılan meziyet yemek yapabilmek. Boşuna demiyorlar “ev yemeği” diye. Eh ev yemeği..
Eskinin sokakta oynarken dizleri kanayan çocukları olarak şimdinin bırakın dizlerini kanatmasını neredeyse “düşmeyen” çocuklarını büyütme derdindeyiz. Oysa tentürdiyot basıp üflerdi annelerimiz bac..
Bir kez olsun bilgece laflar etmek istiyor insan; sessizce/gizlice/kimselere görünmeden bir parçası olduğu kalabalıklarda. Kendisini dinleyenlere “Vaaayyy!” dedirtmek. “Ne bilge hatun(muş)! Farkede..
Hayat düşe kalka yürüdüğün dolambaçlı bir yolmuş meğer. Sana sorulmadan bahşedilen en büyük hediye… Oysa elinden gelenin en iyisini yapsan da yetmeyebiliyormuş. Beklentileri..
Deneyimle sabittir; Allah’ın sopası yokmuş. “Umutsuz İş Kadını”yım diye bas bas bağırıp çalışma hayatına dair ona buna verip veriştirirsen Allah bir gün seni çarparmış; eski günlerini bile özler ol..
Bugün hep çocukluğumun pazar günleri geldi aklıma nedense. Herhalde çok özlediğimden… Hem de çook! Ablamla sıcacık yataklarımızdan kalkıp pıtır pıtır koşturarak annemle babamın yata..
Ben yaptım; üşenmedim. Siz de yapın bakalım hoşlanmadığınız şeylerin listesini... Bakalım ortak paydalarımız var mıymış? İşte benim listem... Hiç Hoşlanmıyorum: Benim adıma karar ve..
Uzun yıllar plazalarda dirsek çürütmüş, son yıllarda refahı evden çalışmakta bulmuş ikiz kız anne..