Atlarım kıyıya en yakın yerden Ya da belki uçurumun tepesinden Atamam ki ben seni Yaksan da, incitsende Bırakamam gönlümün senli bahçelerini --- Saba..
Bulutlu günün mavi derinlikleri Sarının en koyusundan güneşi Bir batmak zamanı ki şimdi Dışı seni yakar, içi beni --- Yuvarlak, salıncaksız bir park ortasınd..
Kim, ne yapsın bana? Isınamıyorum, uyuyamıyorum Galiba biraz da korkuyorum karanlıkta Ki el fenerim her daim yanımda Bilmiyorsun tabi, sen nereden bileceksin ..
En renkli, cafcaflısını seçin Üstünüze cuk oturur bu lacivert entari El de yakmaz hem Bu tezgah ucuzcu --- Gazete başlıkları büyük, kırmızı Gözümüze ..
Dün akşam sakin boş sokakta tek başıma Birde tutmuş karga sesimle türkü söylüyorum Yürüyorum, yalnızım Etrafta senin kokun Garip ! Ve elimi tutuyorsun ..
Hüzne gebe GÜN uyanıyor işte Gözleri mahmur Yataktan kalkıp balkona çıkıyor Kalabalık, rengarenk caddeye bakan Küçük ama ömürlük balkona Vücudu hala sıcak
Yağmur yağıyor Baharın ilk habercisi Benim gibi avanakları ıslatıyor bir bir Hüzünkarların bardağını doldurup, taşırıyor İnsanları bir dam altında buluşturuyor ..
Yakma beni Bu gündüz karanlığında Yoksun, yok olacaksın nasıl olsa Bırakıp gideceksin en uzak diyarlara --- Yakma beni Bir tas su veren olmaz ki bana..
İçimde kaç insan var? Çığlıklarını bastırdığım Kaç nehir? Önüne taş koyup set yaptığım Kaç labirent? Yön tabelalarını unutup kaybolduğum Kaç başı boş at? Boynuna hayali keme..
Yıllar sonra karşımda Bir barda sahnedesin Yine güzel notalarda sesin Onlara can vermektesin Yüzüne ışık vurmuyor Yine grilerdesin --- Bırakt..
1987'de, Ankara'nın sokaklarında kırmızı-kahverengi yapraklar sonbaharın geldiğinin habercisi. Ta..