Onu görüyorum, bana gülümsüyor, el sallıyor, beni yanına çağırıyor. Yatağımdan kalkıp, terliğimi giymeden, çıplak ayakla yanına koşuyorum. Sessiz olmamı söylüyor, bizi duyabileceklerini, duyarlarsa..
Bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor. Alabildiğine yürüyorum, başımı kaldırıp gökyüzüne bakıyorum, yağmur damlalarından biri, yüzüme damlıyor. Gülümsüyorum. Yanımdan birbirlerinin elini hiç bırak..
'Hayır Kenan, hayır! Bırak beni, istemiyorum' 'Nazlı, yapma böyle. Basit bir yüzük işte, yenisini alırız, bu da sorun mu yani?' Kenan bu kadar kolaymış gibi söyleyince, iyice zıvanadan ..
Ben ve o... İkimiz işte yine göz gözeyiz. Önce uzun uzun birbirimize bakıyoruz, sonra dayanamayıp koşar adımlarla gelip içten sarılıyor. Damarlarımda hissediyorum o an onu, uzun zamandır hasrettim...
Etraf ana baba günüydü, herkes bir yana kaçıyor, kimse kimseyi görmüyordu. Küçük kız hıçkırıklarla ağlayıp annesini arıyordu. Kimin kime çıktığı, hangi yol ayrımında birbirine denk düştüğü belli de..
1989 doğumlu, İstanbul Üniversitesi Felsefe mezunu. 10 yaşında şiir yazarak başladığı kalem ..