“Hangimizin yüreği dağlanmadı ki ayrılıklarda” diye yazıyordu son mektubunda. Gözlerim dolmuştu mektubunu okurken. Çocukken merkezde bulunan okula gitmek için, okul için evden ayrıldığım günlerimi ..
Okumak bir erdemdir. İnsanlar ancak daha çok okuyarak bilgi sahibi olabilirler. Her bir kitapta biraz daha genişler düşünce dünyamız v..
Otobüslerde, parklarda, kütüphanelerde kitap okuyanların sayısı o kadar az ki. Kitap okumamak gibi çok kötü bir alışkanlık hepimizde var. En zengininden, en yoksuluna, en aydınından en okumamış ins..
Gözlerin gökyüzü kadınım. Sen olmazsan olmazdı kadınım. Hep ağlasan da, bizi güldüren yine sendin. Hep yanımızdaydın sen. Fırtınalı havalarda sığınabildiğimiz liman gibiydi kollarının arası..
Ben akşamüstlerini çok severim. Güneşin batmaya hazırlanırken ufukların sararması anılarımı canlandırır hep. Ben uzun kış gecelerini de çok severim eğer dostlarım varsa yanımda ve u..
Bazen hüzünleniriz. Bizi en çok acıtan, en çok yaralayan, unutamadığımız acılarımız ve zamanı geçmiş, bir daha göremeyeceğimiz sevdiklerimizin yokluğudur. Çünkü yaşamda hiç bir şey, bir ins..
Bazen çıkarsız ve karşılıksız seversiniz. Hiç beklentiniz olmadan, sadece sevdiğiniz için, onu olduğu gibi kabul ettiğiniz için seversiniz. Hatta öyle bir bağla bağlanırsınız ki sevdiğinize, istese..
Ellerin buz gibiydi o gece. Titrek ve ürkek... Yıldızları karartacak hatta ay ışığının farkına varmayacak kadar gözlerin yorgun bakıyordu. Akşamdı. Ve ellerin titriy..
İnsan en çok nerelere sığınabilir gecenin ortasında? Yalnız kaldığında en çok neleri, kimleri özler ki… Şimdi seni özlüyorum… Oysa sen çok uzaklarda, uzak kentlerin odaların..
“Yarın akşam yolcuyum”, demiştin. “Gidiyorum buralardan, bir kaç gün yokum.” “Bu kent seni özleyecek”, demiştim. Oysa özleyecek olan bendim. Tam sevmeye başlamışken gidiyordun.
Yazılarında insanı derinden etkileyen yoğun bir duygusallık, hüzün, karamsarlık ve yalnızlık vard..