Aslını inkâr eden hangi mazeret olabilir ki beyan etmekten kaçındığımız? Hangi sözcüğü yerleştirirsiniz yüreğin mabedine Tanrı’nın görmezden geleceği ve hangi isyanı bastırabilirsiniz ..
Mağlup geldiğim ama ne hikmetse koşullandığım yine de geriye saramadığım var oluşumun hezimet yüklü dipsizliğinde, ahkâm kesen imge sağanağında köreldiğim ve çömdüğüm o harabede konuşlandığım ufacı..
Tasavvuf araştırmacısı, yazar Cemalnur Sargut’un ‘’Allah’ıma Sefere Çıktım’’ isimli kitabının izdüşümüdür kaleme aldığım yazı. An, revnak bir gülüşün nezdinde Sakındığı göze batark..
Ansız ve revnak bir üzüncün teselli bildiği rahmetin boyunduruğu tek kelime yine insana dair ve emsalsiz… Hanidir kayıp, hanidir rahvan. Hanidir tecellisi gönlün belli ki şart koşmu..
Hicranın yankısında sefil bir yadsımazlık iken gönlün ikrar bildiği, anlık bir hezimetti aslında o var oluş yasası. Bir tedirginlik peyda olurken, ısmarlama bir sevinç ile nöbete durdu aşk...
Rengi kayıp bir bulut üfürdüm öncesinde: Çatık kaşları devranın ansız bir mihrakı yok saymışken, düştü yolum kimsesizliğe. Kilitli kapılarımın kilidini çaldırdım düş cambazlarına, akabinde ..
Mantık dışı olası o edimin yansıttığı kadar yüzeysel olsa keşke varlıksız mefhumların kıyısında biriktirdiğim ve dilediğim dilediğimden de öte o serzeniş yüklü yüklendiğim hatta avuç avuç sakladığı..
Gözden ırak sayısız tümce yazdıkça bir bir peyda oluyor duyumsatan yanımın duyumsamaktan aciz olduğu ne ise ve köreliyor nefret duygusu. Kaybındayım belki de zihnimin yoksa yetilerim de mi hezeyana..
Eskisinden çok farklıyım hele ki son zamanlarda. Boyutların göreceli varlığından arınmaksa hangi bir edimi sayabilirim ki transferim anbean değişim gösterirken. Sessizliğim had safhada ne y..
Zamanın nadide var oluş sancısına istinaden tümlendiğimiz özel ve kutsal günler ve insanlar, seyreldikçe hükümranlığında kaderin dokunmaya dahi kıyamazken yüreği kutsayan nazenin ve yadigâr dünden ..
Yazmaya gönülden sevdalı, kendini her daim geliştirmeye çalışan, öğrenci ruhlu biriyim. Mesleğim ..