Zorbalık değil de; otoriter bir anlayışın vardı, yolunu her zaman el göğüste beklerdik. Eve geldiğinde her iş tamamlanmış, herkes etrafında olmalıydı öncelikle de anam. Anam olmadan odaya ç..
İnsan kendisini nasıl anlatır, ne söyler kendisi için bilmem ki. Anadolu köylerinde hasbelkader yaşama tutunma şansı bulan çocuklardan biri de benim işte. Rahmetli anam ölenler de dahil tüm çocukla..
Günler o kadar çabuk geçiyor ki anlatamam, sabah işe geliyoruz, çalışanları selamla, bir iki telefon görüşmesi, birkaç imza derken bir de bakıyorum öğle olmuş, eve geçip ya biraz uzanıp dinleniyoru..
“Dün akşam inerken merdivenlerden, ayaklarım birbirine dolaşıp tökezledim birden, bazen koşar adım yürüsek de, yerimizde sayarız çoğu zaman” Bugün sana beni anlatacağım, ne iyi ettin..
Biri doktor diğeri öğretmen iki erkek çocuk annesi kamuda ortadüzey yönetici ..