Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Göz yaşlarıma, ellerinizle? Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğ..
“Gözdem” deyip gittin ya baba, ben o günden sonra adım her söylendiğinde yandım.. Dört sene önce bugün.. Hayattan en büyük darbemi yediğim gün.. Acının benim topraklarımda devrim yaptığı, i..
Yoruldum.. Özlemekten ve ‘mış’ gibi yaşamaktan.. Yoruldum.. ‘iyiyim’ yalanını söylemekten.. Yoruldum.. Her sabah gözlerimi aynı acıya açmaktan.. Geçt..
Önce burnuma kokun geliyor, Ve daha ilk anda başlıyor direği sızlamaya.. Sonra saçlarımın arasında gezinen parmaklarını hissediyorum, biliyorum içten içe kızıyorsun bana, sa..
Gitme! Babam.. Gitme.. Gitme.. Gitme.. Dayanamam, gitme.. Üzerler beni, gitme.. Mutlu olamam, gitme.. Nefesim bedenime fazla gelir, gitme.. Ruhum paramparça olur, gitme.. Baba sadece gitme.. Gitme ..
Şimdi bizim ihmal olduğunu bildiğimiz gerçeği birileri kader diye adlandıracak, ve yine hiç bir denetim söz konusu olmayacak Aladağ’daki benzeri yurtlarda. Gerçekten Allaha emanet yaşıyor o çocukla..
Hayal kırıklıklarımdan bir urgan dolayıp umutlarımın boynuna, asıyorum hepsini yokluğunda... Bu gece yine nefes nefese uyanıyorum. Babam gittiğinden beri, O’nu kaybettiğim sabahı gördü..
Kısa bir yazı olacak bu. Süslü cümlelerden oluşmayan, içinde ne umut ne karamsarlık bulamayacağınız kısa bir yazı. Sadece tek bir amaçla yazıldı bu cümleler. Bir kaç sene önce atmay..
"Bazı yaralar hep kanar, zamanla kapanmaz. Acısı hep oradadır; yüreğinin en kırık yerinde!" Zaman herşeyin ilacıdır demiş eskiler. Ben buna inanmıştım, yüreğimdeki son yara açılana kadar ..
Dokunduğu her hayata iyilik katmayı hedefleyen bir pedagog adayı. 1993 Kopenhag doğumlu bir deli...
