Bir gökdelenin son katındayım. Neredeyse tüm İstanbul'u görebiliyorum. denizin mavisini, binaların yalnızlığını, sonbaharın hüznünü yaşayan ağaçları, trafikte sıkışmış insanların oflayan sesi..
Sonbahar rüzgarları esiyordu dışarıda, sarı yapraklar havada bir o yana bir bu yana yolunu kaybetmiş küçük bir çocuk gibi koşuşturuyordu. Akşam karanlığı çökmüş, sokaklar tenhalaşmıştı. Celile elin..
Sanki uzun bir yolculuktayım, cam kenarı yerim, geçerken bir dağ kenarından Ferhat'ı gördüm yorgu..