Çiçeklerin soldu, senin gibi hep konuştum oysa sularken. 'Sevmediler yerini' derdin yanımda olsaydın. Belki de beni sevmediler anne... Zaten kim sevdi ki senden başka! Ayrılık da çekilmiyo..
Birkaç gündür seni düşünüyorum yine. Şimdi benimle burada olsaydın çok mutlu olurduk eminim. Değiştim ben eskisi gibi değilim. O asilik, o memnuniyetsizlik eskide kaldı. İlaçlar sayesindedir belki…..
Bazı şeyler vardır insanın hayatında hiç bitmeyecek sandığı, hiç gitmeyecek sandığı ya da değişmeyecek sandığı. Yıllarca onu farketmeden yaşasa da aslında o kadar yer kaplar ki yaşamında, büyüklüğü..
Ne çok kırgınlık birikmiş içimde, ruhum yara bere içinde. Çocukluğunu neden özler insan. Uzun sürmeyen küsmelerin sonundaki barış işaretini, çabuk affedişlerimizi... Ters çevirince ağlayan oyuncak ..
Cama vuruyor damlalar usul usul. Sokak lambaları yanmıyor bu gece. Karşımdaki duvarda anılar asılı dondurulmuş karelerde. Gülümsüyorum bazılarında, ne zamandır unutmuşum ya garip geliyor, demek mut..
Aşk, kimimiz bulacak kadar şanslı, kimimiz sürekli peşinden koşacak kadar heyecanlı, kimi bir kez, kimi birçok kez yaşar, kimi de hayatında hiç rastlamadan göçüp gider. Kimileri uğruna dünyaları aş..
Kaçıp gitmek istiyorum bazen, şuan mesela o anlardan biri. Yabancı bir yerde başka biriymiş gibi yaşamak bir süre. Becere bilirsem bir daha dönmemek üzere. Hiçbir anı hiçbir eşya götürmeden, pişman..
Günlerden en çok Salı’yı sevdim. Aylardan Haziran’ı, mevsimlerden Sonbahar’ı. Yıllardan 90’ları… Dönemlerden çocukluğumu, siyah önlüğümü, saçımdaki beyaz, yakamdaki kırmızı kurdeleyi… Şarkı..
Ne zamandır yazmak gelmiyor içimden, belki de istiyorum da ifade edememek korkutuyordur… Kırgınlıklar kağıt kesiği gibi yüreğimde, dokundukça sızlıyor. Söylenen sözleri sindirmeye çalışırken söylen..
Hemen hemen hepimizin bildiği o meşhur replik geliyor aklıma sevgiyi düşününce. ‘Sevgi neydi, sevgi emekti’… Kim bilir kaç kez izledik, sahneleri ezbere bildiğimiz halde aynı yerde aynı duyguyu his..
"yazmasam deli olacaktım..." ..