İzmir, 07.03.2014 Merhaba Sevgili Olke, Beni fazla bekletmeyip çabucak yanıtlamana sevindim. Heyecanlanmışsın. Hislerimizin karşılıklı olmasına da ayrıca çok sevindim. “İns..
Soğuk algınlığımı taçlandırma zamanı; yüksek ateş, burun akıntısı ve hapşuruk… Hapşuruğun en sevdiğim yanı, hemen herkesin otomatiğe bağlanmış gibi “Çok yaşa!” demesi. Evet, yaşamak istiyor..
Dalgalar oyun oynuyor rüzgârla... İlk kim yalayıp öpecek kıyıyı? Şimdi bir bebek taşıyorlar el birliğiyle... Yanağını okşayan hüzünlü anne eli oluyor artık kıyıya koşan her dalga... İşbirliği büyük..
Hayalet gibi süzülerek dış kapıya geldi. Kapı kolunu yokladıııı… Gözlerine inanamadı. Kapı, açık kalmıştı. Sokağa çıkmayalı yıllar olmuştu sanki. Bilinci her yerine geldiğinde ilk işi takvime bakma..
Cumbadan sallanan bir mendille yüreği deli gibi çarpıyor. Yürek çarpıntısından gidecek o mendil sallayan el ve sahibi için. Her gün aynı saatte oradan geçiyor. Kimse var mı diye sokağı kolaçan etti..
Bütün gün deniz, merakla sahile koşmuş ve kıyıda oturan sevgilileri dinlemişti. Sevgililer de denizin sahil duvarına çarpmasından çıkan hışırtıyla daha da bir romantikleşmişlerdi...
Günleri saymayı unuttum. Ne kadar zaman oldu bilmiyorum. Beni bu odaya aldılar. Hasta bakıcı ve iki hemşire birlikte aldılar. Ben gördüm. Yalnız değildim. Yan odadaki kadın hastalar da gördüler. Me..
Bir fotoğrafız şimdi güne ve anılara imzalı hayata dondurma bulaşığı ellerimiz tutunsak yapışıp kalacağız geceden söktüğümüz güneşe her gün kelebeğin k..
Sokağa taştı çığlık. Arkasından bir adam sesi. Uyumaya çalışıyorum. Tam daldım kapı çaldı. Rüyadayım sandım. Gözlerini açtı uykum. Sokağa baktım çığlık kanlar içinde yatıyordu. Erkekse nara..
Şarkıların notalarına uzanıyor elim. Do, kalın sesiyle elimin kalın derisine yerleşiyor. “Avuç için, benim!” diyor. “Do!” diyorum, elim açılıyor. Bundan sonra eli açık biri oluyorum. Re, ku..
İzmir doğumluyum. İzmir'de yaşıyorum. Yazı yazmayı çocukluğumdan beri çok severim. Kağıt ve kalem..