Seni dünyaya getirirken, Nasıl bir dünyaya geldğini sorgulardım hep. Bana muhtaç ellerini ilk tuttuğumda, 21 yaşındaydım. Biliyordum, Bir daha 21 yaşına hiç gelmeyecek..
Hiç gelmeyecek baharların özlemiyle, Yaprak döküyor ömrüm. Dalımdan düşen düşene... Biraz hayatın ucundan tutunayım diyorum Sonra düşüveriyorum hüznümün boşluğuna,
Uzun zaman oldu sesinde dinlenmeyeli, Gölgende huzur bulmayalı, Sen tarafından özlenmeyeli, Ve uzatmayalı ellerimi sana... ... ..
Çizebilseydim bahar olacaktı yüzüm, Adını duvarlara yazacak çağımda; Şiirlere satıyorum yüreğimi. Şimdi uzun satırlarım var artık! ..
Hayatın tehlikeli olduğunu görmeye başladığımda yazılara verdim kendimi. Okuduğum yazılarda sevdi..