Amaçsız yaşayabilir mi insan? Sabaha uyandığına sevinememek nedir bilir misiniz? Tutunacak dalı kalmayınca nefes alamazmış insan. Dallarım birbir kırıldı. Yapraklarım soldu gitti. Sonbahar gibi ruh..
Ne zor şey ağlarken gülmek. Herşey yolunda zannedip hayata devam ederken içine kapandığın kafesi fark etmek, ne zor şeymiş. Yeniden başlamak istersin hayata, yeniden aşık olmak istersin. Mutlu olma..
Hasret... Öyle bir yangınki, içinde volkanlar patlar ama dışın buz keser. Anlatamazsın, ağlayamazsın. Hayatın akışına kapıldıkça unuttum zannedersin her şeyi. An gelir bir telefon bir anı bir konuş..
Yeni yaş, yeni umutlar... Belki yolun yarısındasındır şairin dediği gibi, belki gençliğinin baharında. Belki hayallerin kayıp gitmiştir ellerinin arasından yıllar boyu, belki hala çabalıyorsundur i..
Gün gelir her şeyin yarım kalır; sevinçlerin, hayallerin, kavuşmaların...O an anlarsın hayatın acımasız ve yalan olduğunu. Keşke, dersin, keşke biraz daha zamanım olsaydı, neler yapardım, yarım kal..
içimden gelen, ruhumdan akan, hissettiğim her şey... ..
