Yıl 1953 Temmuz 22 deAçmışım gözlerimiAmale birliğinde.Üçüncü çocukÜçüncü burukluk Adı, gülden uyduruk Kerpiçten ev meskenimBasmadan urba yenimBezden ayakkabı iskarpin..
arka sokaklar mahallenin öksüz kalmışı boya badanasız kirli çıplak evleri çöp deryası olmuş sözde bahçeleri. arka sokaklar da çocuklar çocuk değil geçim derdinin rutbesiz askerleri
Köy kokusu soluğunda Bir nefes gibi sımsıcak Ellerime dokunuş. Buğday resimli tarlaların Masalsı güzelliğinde Bir mola keyfi. Suya karşı inatçı Çakıl taşlarının Farkına..
"Bu araba size ne yaptı?""Ne istediniz bundan?"''Ekmek teknemdi o benim'' diye ağlayan insanları görmek , yapılan operasyonlarda şehitlerimizin öcü alınıyor diye bir nebze olsun sevinen yüreği..
Yıl bitiyor...Ne kadar ''ben'' oldum yıl içinde ? Ne kadar ''sen'' olup ben diye davrandım...?Başımı yastığa koyduğumda vicdanım ne kadar ''huzurluyum'' dedi...?Zaman karnesini elime aldığ..
Eşimle beraber ilk kez çıktığımız Ayvalık-Çanakkale turundan nihayet eve (Zong.)döndük. Bayramda tatile gidenler için ''misafirden kaçıyorlar''diye söylenirken aynı şeyi böylelikle biz de yapmış o..
İki gün süren fırtına ve yağmurun ardından bu gün açan güneşe göz kırpıp , öğleden sonra şöyle deniz kenarına doğru bir gezmeye çıkalım dedik.Zulada çay, kavrulmuş fındıkla....Emeklidede'yle(M..
Bu günlerde ülkemizin gündemi oldukça yoğun. (Ne zaman olmadı ki !) Haftalardır gözüm, kulağım haberlerde, açık oturumlarda.... Kim itidal çağrısı yapsa destekliyorum... Şehitleri..
İkidir matematikle ilgili bir yazı beni hayretler içersinde bırakıyor..! Biri ''matematik yalan söylemez''adlı yazıydı, diğeride şimdi sizinle paylaşmak istediğim ''şiir gibi matematik''adlı yazı..
Zonguldak doğumluyum. AÖF Mezunu olup, üç çocuk annesiyim. İki de torunum var. Şiir, doğa yürüyüş..