Zaman zaman şiir ortamlarında bir tartışma olur: falancanın yazdığı şiir, şiir değildir, diye..Üstelik o kişi ünlenmiş ve sevilen biri de olsa. Böylesi bir tartışmada verdiğim cevap şu olur; bir ba..
Ne zaman bir şiir yazmak istesem, karamsarlığın zırhını giyiyor kalemim;içindeki duyguyu dışa vuramıyor. Oysa ki,şunun şurasında ne kadar ömrüm kaldı ki ...İşte bunu dile getirmek için yazdım bu bi..
Yetim kalmış ana babaların çocuklarıydı kimimiz;oyuncaksız ve ağlamasını bilmeyen. Kiminin naylon bebeği, kabarık elbisesi, parlayan rugan ayakkabısı vardı; zengin analı babalı büyüyen. Baş r..
zongalık kıyısında hırçın karadeniz yağmur kaçkını bir dere tepelerden taşan cömert yeşillik manzaranın usluluğuyla koşmuş talihinin kara günlerine kara kara ta..
şimdi… eylül hüznü dolanıyordur saçlarında son hayat öpücüğü konmuş yapraklarında turunculu kırmızılıklar son demini yaşıyordur aşıkların sarmaş dolaşken Fener yollarında
yanan bedenlerinin adı kaldı duvarda görmek istemeyenler görüp bakmayanı var acının sessizliği dillenir yumruklarda tutulmayan vaatler kor üstünde sönen kar yılda bir..
gelme gel dediğimi duymadığın günlerin inadına burcu burcu kokarken akasyalı mahalleler sen goblen perdeli evlerin büyüsüne kapıldın yanlışlığın sırtına o kadar ağır gelmişs..
Yaş kemale erdikçe, yaşadığımız yerler daha bir anlam, kıymet kazanıyor. Ona baktığımızda herbir köşesi kimbilir neleri hatırlatır bizlere. Böyle bir günün seyrinde onu izlerken, bu dizeler döküldü..
kibar olmayan dillerde; kör, topal, çolak, kamburdur adımız. göremez,yürüyemez, tutamaz derler bazen de… demezler ki, engeline engeller ekliyoruz görmeyene, yürüyemeyene..
Çocukluk yaşımdaki yılların onca fakirliğine rağmen, şehrimde onlarca sinemanın kapısı açılırdı. Farkındalığın keyfini yaşamak isteyenler meğer ne çok zenginlermiş, fakirliklerinde bile. Kap..
Zonguldak doğumluyum. AÖF Mezunu olup, üç çocuk annesiyim. İki de torunum var. Şiir, doğa yürüyüş..