Bu kitabın yazarı benim hayatıma unutulmaz bir hikâye ile girmişti. İstanbul'da yaşadığım yıllarda, TRT FM'deki yayınlarımdan birine gelen bir mesaj aracılığı ile tanışmıştım bu isimle. Çocukluk a..
Yok evet, olmamalı da. İzmir'e bakıyorum uzun uzun, doğduğum kente. Ne kadar talihsiz seçimlerin sonuçlarını yaşamakta olduğunu düşünerek üzülüyorum. Adına ısrarla ''metro'' dedikleri, yıllardır..
12 Mart 2011 Cumartesi Şu Facebook dedikleri, ne halttır yedikleri?!!!.. Facebook kelimesini duymak dahî istemiyorum artık, o kadar tiksinmiş vaziyetteyim yani! Ben kend..
Bazı canlar ışıkları ile beraber dünyaya gelir, o ışığı sevgiye, vefaya, iyiliğe dönüşmüş halleri ile durmadan çoğaltarak yaşar, ışık da onlarla beraber büyür, evrene dağılır. Ve yolun kaçınılmaz..
Hayâllerimin toprağını eşele, ahşap kalbimi tırmala, Kımıldasın herşeyÇünkü bir kedi kadar gövdesi var kırılmış ve yorgun heveslerinEvler kedisiz yetim, sokaklar kedisiz üvey sayılır,
Birbirlerini bir daha hiç görmediler; bu nedenle sözkonusu yaşanmış masala "bir varmış, bir yokmuş"la başlamak tuhaf kaçmamalı. Ne kadar zaman önce yaşanmış olduğunun fazla önemi yok, çünkü aslında ..
Okumadan atladığın sayfalar, Hayatının kırık notlarıdır...Anılar, şimdi o yorgun sular, Bu şiirin kanayan rüzgârıdır...Her ırmak kendi göğüne yaslanır, Her kuş kendi göğünü gök sa..
"Con el metro que midas, te mediran" / Başkalarını neyle ölçersen seni onla ölçerler... (İspanyol atasözü)Fazla gerilen çamaşır ipi bir süre öylece gergin kalır; dışarıdan bakıldığında ip dur..
Mezarlıkların hayatı hiç sona ermeyecekmiş gibi hoyratça harcayan ''diri''lere ölümün varlığını hatırlatmak gibi önemli bir görevi vardır bana kalırsa. Ne kadar farklı hayatlar sürmüş olurlarsa olsunl..
Klasik olacak belki ama; veda etmeyi hiç sevmem, gerçekten sevmem. O kadar çok yerden ve o kadar çok insandan ''gittim'' ki şimdiye kadar, artık bıkmış olma ihtimalim var. Ve fakat mutlaka gerekiyor..
Kendimi olduğum gibi seviyor ve onaylıyorum. "Gibi olmak" bana göre değil. Sevmeye evvelâ kendisinde..