Nuh üfler mübarek nefesiyleAğrı Dağı'nın eteklerine.Diz çöker sis kümeleri, İner vadilere.Artık...Gözlerimin görebildiği her yer gök.Derken...Çöker gece.Ellerimin tutab..
Sadece, iyi giyimli bir tırtılsın benim için.Kozasından yeni çıkmış bir kelebek...Süslüsün, Şahşahalısın, Ayrı!Ama, sendeki gururu nereye satmalı? ..
Sarı leblebi... Alerjim var benim Mayıs'a. Her bahar mutlaka mide bulantılarım, kusmalarım, baş dönmelerim, hapşurmalarım ve kızarıklıklarım olur bu mevsimde. Oysa en sevdiğim mevsimdir benim bahar..
İçinde somutlaştırıp, taş kestirdiğin, onu kendi ellerinle kurduğun tahttan bir daha indirmeyi göze bile alamadığın, ruhunun derinlerinde legalite kazanmış varsaydığın bir düş, başı sonu belli olm..
Su kadar berrak, Güneş kadar parlak, Kelebek kadar özgür, Çiçek kadar renkliyim. Ben Çocuk Gülümsemesiyim.Sizler geleceği benden emanet aldınız. Öyle saf ve el değmemiş istiyorum geleceğimi..
Ruhumun duvarlarına vuran, İki garip atBirinin adı; unutmakDiğerinin ki; hatırlamakDuvarı aşamamak canlarını acıtıyor. Belli!Belli, orayı aşıp özgürlüğü tatmak istedikleri
Öylece uzanıyordum yatağımda, kapım aralıktı ve benden başka dört kişi daha vardı odada. Dört kişi, üç yatak… Gözlerim ardına kadar açık kapıda, geleni geçeni seyrediyordum. Kapıya en yakın yatak b..
“Biri şu kimsesiz çocuğa yardım edebilir mi? Yemek yemek de zorlanıyor da…” Koşa koşa Mahi Teyzem’ in odaya girdiğini gördüm. O mu yardım edecekti kimsesiz çocuğa? O mu yedirecekti yemeğini? Bir an pa..
Asım dedem; kendisi Kesriye göçmeni bir Arnavut' tur. 1924 yılında ilk çıkarmayı Mersin' e yapmışlar. Ardından Niğde ve derken Çanakkale... Çanakkale benim doğduğum şehir. Kesriye' de mısır bolmuş..
Küçüktüm çok küçük bir civcivi elime aldım. Hatırlıyorum. Sevimliydi. Sarışındı. Minicikti. korumasızdı. Derken, büyüdü. Beyazlaştı. Çirkinleşti. Gagalamaya başladı. İşte, tam da bu anda kendini kor..
Ben Serpil Yüksel. Çanakkale'de dünyaya geldim. İlkokulda yazar olmamı isteyen harika bir öğretmenim..