Acı hüzün dolu tanelerimi astım ipliğime, Hangi tene dokunsam, sessizliğin çöktü üzerime...Sevgi sözcüklerim kaldı ardından..Sen!Dönüp bakmadın.....Bir umutla baktım hep yeni doğa..
Daha küçücüktüm…Elimi tuttular annemle babam Sonra diğerleri İlk yaşıma ne kadar da mutlu girdim daha sonra 2 ve 3..Böyle devam ederken hayat denen şey çıktı karşıma Ne yapmalıyım ..
Nelere bağlı kaldım hayatımda...Hangi sesler gitmeme Dur! Gitme kal! dedi....Diyeler kimlerdi bilemedim...Kaldım diyerek başladım ağlamaya Yapraklar kadar hafifliğim başladı ar..
Yasamaktan beklentilerim var benim.Umut dolu gözlerim bazen ışık saçmadığında, Göremediğimde o mutluluğu hüzün oluyor yarına yüreğim.Benim beklentilerim var bugünümdenvebekleyenler..
Şiir yazmayı sevıyorum tabı yazmayı becerebılıyor muyum ?Ne de güzel yazmış yazan.. Demek ki acılar yasamış he adımından... Bir de ne kadar çok sevmişki canına kıyıyor... Kendini toprağa gömüyor....
Bazen hafif hafif esen rüzgardanbazen de hızlı atan kalp atışlarımdan..korkuyorum..gün olur biriken kara bulutlardangün olur öğlen vakti okunan ezan dan..korkuyorum..kimi zaman..
Merhabalar. Adım Ayça. Meslek lısesı çocuk gelişimi mezunuyum. Ünıversiteyi dil eğitimi için yurt dı..