Köyden kasabaya ineli bir ay kadar olmuştu. Kendi köylülerimden başka tanıdığım kimseler yoktu. Sınıfındaki arkadaşları bile daha tanıyamamıştım. Sınıfta şımarık çocuklar vardı. Giyimlerinden kuşam..
Okul müdürlüğü yaptığım okulda her sabah bir öğrenci gelirdi odama. Başını uzatıp ‘günaydın ’derdi bana. Ben ‘günaydın’ demeden, gelir bana sarılır öper giderdi. Bir öğretim yılı, güne böyle başlad..
“12 Eylül”deyince aklınıza ne gelir? Elbette, “nekekim” gelir aklınıza. Netekim, 12 Eylül gecesi, ihtilalden önce bindiğim otobüsle, Konya’ya doğru gidiyordum. 12 Eylül 1980 tarihin..
1970-1975. Camlı Kahve, bugünkü gibi yine Camlı Kahve'ydi. Sadece insanları değişiyordu yavaş yavaş. Kimseler fark etmiyordu gidenleri. Yine kimseler fark edemiyordu gelenleri. Herkese biçi..
Kozluk ilçesi’nin Samanyolu köyündeyim. Okul yolun üst tarafında yer almakta. Diyarbakır’ı Batman’a bağlayan yol, karınca yolu gibi çalışmakta. Araçların geçmediği hiçbir vakit yok. O yılla..
Çanakkale Yenice ilçesi köylerinden derlediğim Nasrettin Hoca'lık ilginç yaşanmışlıklar. Cesur Yürek İsmail Dayı: 70’li yılların ortalarında Yenice’nin köylerine elektrik geldi. Ele..
Eskiden arzuhalciler vardı. Sermayeleri bir daktilo, bir kırık masa ve sandalye. Kapı önlerinde, işlek caddelerde… Kahve önlerinde… Bilhassa mahkeme kapılarında…..
Geri dönüp baktığımda, hayatın ne kadar hızlı tükendiğini görüyorum. Görüyorum da bakmak da istemiyorum. Yine de bakıyorum. Hayat bana hiçbir şeyi hazır sunmadı. Kol..
Bizim Yenice’de yeteri kadar deli vardır. Birçoğu bu Dünya’dan göçüp gitmişlerdir. Göçüp gitseler de insanların gönüllerinde bıraktıkları ibretlik öyküleri hâlâ canlıdır, unutulmamıştır...
Beni elektrik değil, rotasyon çarpmıştı en güzel yıllarımda. Konya’dan Siirt’e savrulmuştum. Sonra Batman il oldu. Kozluk İlçesi Batman’a bağlandı. Batman ilimiz oldu. * ..
1957 Çanakkale/Yenice doğumluyum. Öykü ,deneme, şiir yazarım. Yazdığım bir çok şiirin bestesini d..