Herkesin hayatında bir yaş dönümü vardır. Doğru ve yanlış ile tanıştığı. Kimisi ONSEKİZ yaşını bekler.., Tüm hürriyetini eline almak için.. Kimisi YİRMİ yaşını bekler ben büyüydüm demek için.. Kimi..
Mutluydum……, İlk defa aşık oluyordum... Heyecanlıydım... Elimi ayağımı bir türlü bir yerlere koyamıyordum. Yemek yiyemiyorum.! Konuşamıyorum... Yanaklarım sürekli kırmızı kırmızı oluyordu.!..
Yıllar…, Saatime baktım bir an.., oooo ne kadar çabuk 23:30 olmuş saat,daha az önce eve geldim diye düşünüyordum. Sonra ; Telefonum çaldı. Arayan 12 yıllık arkadaşım..
Eskiden yaşanılan herşey okadar büyük gelirdi ki,Ama nasıl oluyorsa acısı hemen geçiyordu.! Hemen o acının arkasından kalkıp GÜLÜMSEYE biliyorduk. Şimdi ise altından kalkamıyoruz.Çok mu yıp..
Anlamsız gelen anlar vardır, bazılarımız içinde o anlamsızlıklar ANLAM kazanır..Anlamsız bir anda karşılaştık seninle.. Anlamsız anı anlamlaştırdık. Hızlı bir tanışma hızlı bir yakınlaşma yaş..
Bambaşka alemlerde, bambaşka insanlarla, başka sesler, başka bakışlar, başka gözler gördüm! Anlamaya, tanımaya, duymaya çalıştım! Gözlerimden mutluluk çıktı ama en fazla gözyaşı döküldü. Duyduğum..
Kendimi böyle bir durumda gördüm mü yad a görebileceğimi tahmin ettim mi acaba..! Bazen koşullar ne getirise getirsin ayakta kalma mücadelesi veririz. Ama sanırım artık ayaklarımı hissetmediğim, diz ..