04.10.2016 00:55 Merhaba Anne, Sabah uyanacağım ıssız bir eve. Uyanmak istemeyeceğim yine. Zorlayacağım kendimi. Bacaklarımı sarkıtıcağım yatağımdan isteksizce. Terliklerimi giyece..
Aralık’in ortalarinda bir gün işte! Özlem: Gözlerim kaydı bugün. Hayır hayır dalmadı kaydı. Yaşadıklarımıza doğru… Sanki bir filmden bir kareyi izler gibi seyrettim seni. Bir anlığı..
Fatih Altaylı ‘Ne zaman adam oluruz.’ diye bir bölüm yazar köşesinde. Bu yazı da ilhamını o köşeden alıyor işte. Hiç kimse üzerine alınmasın. Yazılarım sadece bana ait. Nazım’ın dediği gibi..
( Vakit haftalar önce bir akşam) Bir gönül dostumun deyişiyle “gönül kışa giresi değil” ya da ‘her gün sonbahar’ şarkıdaki gibi. Gönlün mevsimi hep farklı. Gönül, hep farklı zaman d..
Gökyüzü yüreğime amade yine bu gece. Tek bir yıldız dahi yok. Kar yansıması beyazla mavi arasında yolunu şaşırmış bir renge boyanmış. Bense; “İçinde netlikleri yaşarken dışında hep bahanelere sarı..
Gelmen, gelmemenden daha çok acıttı canımı. “Yaz!” demiştin bana. “Sakın yazmaktan vazgeçme!” O yazılarda senin toprağın, suyun var, sen varsın.” demiştin. “Hatta daha çok yaz!” Bir gün bu ..
Yine klavyenin başındayim Ufaklık. Yine sana yazıyorum. Yine sana kırgınım, kızgınım ve daha bir sürü gereksiz şey. vs vs lerden yol olur bir türlü kat edemediğimiz o mesafelere. Hatırlar m..
Bir matematiği var mı yaşamın ya da ilişkilerin? Bir dostum; “Hayatin anlamı, senin ona yüklediğin anlamdır. Ötesi yoktur.”dedi. Biz neye göre ona anlamlar yüklüyoruz peki? Bir blog..
Yine sen... Hep sen… Her zaman her yerde her an sen… Gözlerimde bitmek bilmeyen hayaller, kulaklarımda ‘mesaj veren’ melodiler… Gurbet kuşları gibiyim. Kanatlarımı çırptıkça daha da..
Ne cok insan sureti var etrafimizda. Kimi mutlu kimi mutsuz. Ama en mutsuzlari hep kendimiz oluyoruz. Aynadaki yuz oyle mutsuzki… Ne yasamak kaygisi ne olum. Sadece surukleniyor nehirdeki bir saman..