DRAMA** SOLO _ “Dünya nasıl dönerse güneş etrafında (Müziksiz) Dönüyorum burcunda sultanın öyle Ney’se salkım salkım ışık, ney’se söz
“İnsanın değeri nedir?” sorusuna Hz. Mevlânâ, çok kısa ama çok derin cevap verir: ”Aradığı şeydir…” Kendime sordum, ben de… “Neyin peşinde koştum bunca yıl?” “Ben, tam da şu ân’da, o aradığ..
Kitap benim canımdır; canımdan bir parçadır. Kitapla tanışmam o kadar eski ki… Babamın kitaplığına tırmanmayı öğrendiğim üç-dört yaşlarında ilk defa karşılaştım onunla… Babamın kıymet verdiği onlar..
(1) Can Kırıkları… Mâdem ki bana geldin, mesafeler aşarak… Değil mi bizi gördün, cândan kucaklaşarak… Peki, sitemin niye; sana sevindim diye… Neden beni incittin, ândan uz..
Hayat sahi, bu mu şair? Ne mi kaldı hissettiğim Şu kısa yaşama dair; Bir dokunuş, biraz ilgi El ve ayak her an terli Baş gece gündüz ileri Yürek gülücük demeti<..
Geçen yıl bir blog yazmıştım; tanımak ve tanımlamak adına… “Adını koymak, isim vermek; ismi çevreleyen ya da sarmalayan bir sıfatı, alanın da verenin de gönül rızası ve hoşnutluğu içinde, tüm zaman..
- Ben Hazan Mevsimiyim- Ben hazan mevsimiyim sana kalsın tek güller Denize düştü hüzün seni ansın bülbüller Gülmez mi sandın yüzüm süzülse gri tüller Son hayat demi ..
Gözlerimi bağladın yangının ortasında Bahçeme çitler kurdun baharın arkasında Önce döndürüp durdun fırıldak gibi beni Gözlerim kararınca bulamadım ki seni Yalnızca eller..
Dün seni sordum Küskün sokaklarına, Ey Sevdalı Şehir! Ne deniz görmüşsün Yüz yıllardır Ne de bir nehir… Herkesin tek bildiği Senden..
Ta ezelden birleşmiş ama hiç kavuşmamış, birbirinden haberli fakat henüz tanışmamış, “İki Deniz”di onlar… Öylesi iki nur ki; renkleri gizlenmi..