zaman damla bir dizeden öbürüne kısacık sabahlar uykusuzluğun soru imleri sığınıyor düşlerime koşuyor çığlık ışıklı pencerelere ..
Ozan şiiri, dil ve anlam diyalektiğinde yapılandırınca okur, çağrışımları, sözcük ilişkilerini, imge örgüsünü çözerek düşünsele, duyusala ulaşabilir. Karanfil, imge olarak şiirde çok..
yaşam... güneş muştuluyor günü gün başlıyor varsıl kucağında doğanın duyar sabahı kurt kuş insan yinelenmez dünde kalan her gün ..
uzaklaşır koşar adım ayrımda değil gelecek gün sayılı yeşerir gerisinde bıraktıkları ya da söyleyemedikleri saklı su taştı taşacak
damlanın hızı saklı mermerin ahı büyüyor umut duracak gibi değil son değil bu koşu sürecek insanla yılmaz yıkılmaz duvarlar ..
dökülüp gelen duyulan her toparlanış çoğalır can sesinle ağladığın duvar azalan yalnızlığında çiçeğe durur biz olma yolundayız
batınca güneşte dolunaysın düşle gerçek arası kor dudakların kahve gözlerin al al yanakların çağırır yarına y..
ve siz ve ben tekiz ..
geleceğe söylenmiş ne varsa sorgula susan dili sor kim taşır onurla özgür kuşların sıcacık yüreğini gözlerin dur durak bilmeden çoğal..
menekşenin moruna sarısına papatyanın kanat takar anne düşleri yedeğinde koşuyor denize güneşe gün çoğalıyor ..