kendi ışığına katıl durma duy ağlayışları geçmesin kelebek ömrün yalnız ağla dökülür sabah mavisi sürgit döner düşler taşar işlek ..
alaca karanlık kuşağı bu yitiyor gün ağarmadan kalbim gök gürlemeleri ayak sesleri sonrası beklemeler çoğalıyor gözlerin zaman sözün bittiği yer
Gökyüzü ağlamaklı ağaçlar ırmaklar toprak alevli silahın sesi kime sığınacak çocuk yüzlü yaşlılar kadınlar kim saracak bebeleri..
onlar anne baba ben dede uçuyor kuş ömrüm konacak tıklıyor pencereme sesin yok mu konuş çağır dünü şenlik..
demir al gün kıyısına anadolunun korkusuz eskitme yıllar adı tarihe kalan kutlu yürür engin sular genç kaptan yaşlı gemi kıyı..
unutulmayacak bir dost tokdemir mikail öğretmen aydın yurtsever ulussever atatürkçü sapına kadar hep böyle değil miyiz ya da değil miydik..
her uzağa koşan kendine koşar kaynağından çıkan ırmak yorulmak bilse de uzaklaşınca zaman soluklanış sonrası büyür anlar sayıklamalar çoğalır uzak güne söz büy..
çiçekler açar kokularıyla çanak taç olur konuşacak dersin renkler seslense uzak yakın bal tadı yeşil ışır sabah kırağı dokunsa kalı..
bir başka zaman akıyor yanında * çözülür avuç içi aydınlık dolar odalar * senli büyür umuda yürüyüş * can duyar sevinci sesinle * bit..
güle rengini verir bülbül değince dikenine kan kırmızı durur aşk sıcak sıcak ..